Orzech czarny

Orzech czarny (Juglans nigra L.) – gatunek drzewa należący do rodziny orzechowatych. Występuje naturalnie w Ameryce Północnej w środkowej i wschodniej części Stanów Zjednoczonych^[4]. W Polsce jest rzadko uprawiany, czasami dziczeje i uważany jest za gatunek lokalnie zadomowiony (kenofit)^[5].

Orzech czarny

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bukowce
Rodzina	orzechowate
Rodzaj	orzech
Gatunek	orzech czarny
Nazwa systematyczna
Juglans nigra L. Sp. pl. 2:997. 1753
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski
Zasięg

Morfologia

Liść

Owoc bez zielonej okrywy

Owoc w przekroju

Pokrój

Korona drzewa kulista i szeroka. Dorasta do 35 m wysokości^[6].

Kora

Kora ma szarą lub czarniawą barwę. Jest głęboko bruzdowana^[6].

Pędy

Pędy są miękko owłosione i mają brązową barwę. Pąki są aksamitne i jasnoszare^[6].

Liście

Liście mają 30–60 cm długości. Są złożone z 10–23 listków o długości 6–12 cm. Listki są podłużnie jajowate, zaokrąglone u nasady, o ostrym wierzchołku, drobno piłkowane. Młode listki są obustronnie gruczołowato owłosione, starsze tylko od spodu. Wydzielają słaby zapach. Ogonek liściowy jest bardzo drobno owłosiony^[6].

Kwiaty

Kwiaty męskie w stożkowatych, grubych, odstających kotkach, zebranych po 2-5 na zeszłorocznych pędach. Kwiaty żeńskie niepozorne, zielonkawe, umieszczone są zawsze po pięć na szczytach gałązek. Kwitnie od maja do czerwca^[7].

Owoce

Kuliste pestkowce średnicy 3–5 cm. Zewnętrzna okrywa zielona, silnie aromatyczna. Owocnia twarda, gruba, bruzdowana i czarnobrązowa. We wrześniu i październiku dojrzałe orzechy spadają z drzewa^[6].

Zmienność

Wyróżnia się odmianę uprawną 'Alburyensis'^[6].

Zastosowanie

• Orzech czarny sadzony jest w parkach w całej Europie od XVII wieku jako roślina ozdobna.
• Drewno było cenione w meblarstwie artystycznym, ze względu na ciemnobrunatne zabarwienie. Dawniej wykonywano z niego również śmigła do samolotów. Dziś przeważnie przerabia się je na okleiny, z powodu pięknego, kontrastowego rysunku jest wysoko cenione i na rynku światowym osiąga wygórowane ceny^[7].