bronz

bronz (język czeski)

wymowa:

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) hutn. brąz

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bronz	bronzy
dopełniacz	bronzu	bronzů
celownik	bronzu	bronzům
biernik	bronz	bronzy
wołacz	bronze	bronzu
miejscownik	bronzu	bronzech
narzędnik	bronzem	bronzy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bronzový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bronz (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) hutn. brąz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. bronzo, bronzaĵo, bronzado, bronzisto, bronzepoko

przym. bronza

czas. bronzi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.

źródła:

bronz (język rumuński)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hutn. brąz

(1.2) brąz (przedmiot)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	forma	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M. / B.	nieokreślona	un bronz	niște bronzuri
	określona	bronzul	bronzurile
D. / C.	nieokreślona	unui bronz	unor bronzuri
	określona	bronzul	bronzurile

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: