narzędnik

narzędnik (język polski)

wymowa:

IPA: [naˈʒɛ̃ndʲɲik], AS: [nažẽndʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	narzędnik	narzędniki
dopełniacz	narzędnika	narzędników
celownik	narzędnikowi	narzędnikom
biernik	narzędnik	narzędniki
narzędnik	narzędnikiem	narzędnikami
miejscownik	narzędniku	narzędnikach
wołacz	narzędniku	narzędniki

(1.1) gram. piąty przypadek deklinacji polskiej, odpowiada na pytania (z) kim? (z) czym?; zob. też narzędnik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) W języku niemieckim nie ma formy narzędnika.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) instrumentalis

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. narzędzie n

przym. narzędnikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Aneks:Język polski - deklinacja

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) instrumental
• asturyjski: (1.1) instrumental m
• baskijski: (1.1) instrumental
• białoruski: (1.1) творны склон m, інструментатыў m
• chorwacki: (1.1) instrumental
• czeski: (1.1) instrumentál m, sedmý pád m
• dolnołużycki: (1.1) instrumental m
• esperanto: (1.1) instrumentalo, ila kazo
• estoński: (1.1) instrumentaal
• farerski: (1.1) verkførisfall n
• fiński: (1.1) instrumentaali
• francuski: (1.1) instrumental m
• hiszpański: (1.1) instrumental m
• islandzki: (1.1) tækisfall n
• japoński: (1.1) 造格 (ぞうかく, zōkaku), 具格 (ぐかく, gukaku)
• jidysz: (1.1) אינסטרומענטאַל m (instrumental)
• kaszubski: (1.1) nôrzãdzôcz m, jinstrumental m
• kazachski: (1.1) көмектес септік
• litewski: (1.1) įnagininkas
• łaciński: (1.1) instrumentalis
• mongolski: (1.1) үйлдэх
• niemiecki: (1.1) Instrumental m, Instrumentalis m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) instrumental m
• rosyjski: (1.1) творительный падеж m
• słowacki: (1.1) inštrumentál
• ukraiński: (1.1) орудний відмінок m
• włoski: (1.1) strumentale m

źródła: