dobitny

dobitny (język polski)

wymowa:

IPA: [dɔˈbʲitnɨ], AS: [dobʹitny], zjawiska fonetyczne: zmięk.

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wyraźny, który nie pozostawia wątpliwości

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dobitny		dobitna	dobitne	dobitni	dobitne
dopełniacz	dobitnego		dobitnej	dobitnego	dobitnych
celownik	dobitnemu		dobitnej	dobitnemu	dobitnym
biernik	dobitnego	dobitny	dobitną	dobitne	dobitnych	dobitne
narzędnik	dobitnym		dobitną	dobitnym	dobitnymi
miejscownik	dobitnym		dobitnej	dobitnym	dobitnych
wołacz	dobitny		dobitna	dobitne	dobitni	dobitne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wyraźny, wyrazisty, jasny, pewny, oczywisty, kategoryczny

antonimy:

(1.1) niejasny, niepewny, wieloznaczny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dobitność ż, dobijanie n

przysł. dobitnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) emphatic, perspicuous, emphatical
• arabski: (1.1) مشدد
• francuski: (1.1) explicite
• niemiecki: (1.1) glasklar
• sanskryt: (1.1) चित्र
• włoski: (1.1) perspicuo

źródła: