dysputa

dysputa (język polski)

wymowa:

IPA: [dɨsˈputa], AS: [dysputa] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dyskusja na poważny temat

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dysputa	dysputy
dopełniacz	dysputy	dysput
celownik	dyspucie	dysputom
biernik	dysputę	dysputy
narzędnik	dysputą	dysputami
miejscownik	dyspucie	dysputach
wołacz	dysputo	dysputy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dysputacja, dysputant, dysputator, dysputownik, dyspuciarz, dysputowanie

czas. dysputować

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. disputa

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) disputation
• arabski: (1.1) جدل
• bułgarski: (1.1) диспут m
• esperanto: (1.1) disputo
• estoński: (1.1) dispuut
• francuski: (1.1) dispute ż, polémique ż, daw. disputation ż
• hiszpański: (1.1) disputa ż, discusión ż, polémica ż
• ido: (1.1) debato, diskuto
• nowogrecki: (1.1) συζήτηση ż, διένεξη ż
• rosyjski: (1.1) диспут m
• szwedzki: (1.1) dispyt w
• ukraiński: (1.1) диспут m
• włoski: (1.1) disputa ż

źródła: