fin

Podobna pisownia: Fin • Finn • finn • Fín • fín • fínn

fin (język polski)

wymowa:

IPA: [fʲĩn], AS: [fʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. rodzaj jednoosobowego jachtu mieczowego z ożaglowaniem typu ket; zob. też Finn (jacht) w Wikipedii

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fin	finy
dopełniacz	fina	finów
celownik	finowi	finom
biernik	fin	finy
narzędnik	finem	finami
miejscownik	finie	finach
wołacz	finie	finy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) łódź

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. fena → płetwa

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) finn m
• nowogrecki: (1.1) φιν n

źródła:

fin (język angielski)

wymowa:

enPR: fĭn, IPA: /fɪn/, SAMPA: /fIn/

wymowa amerykańska^ⓘ

homofon: Finn

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) biol. płetwa (u zwierzęcia)

(1.2) płetwa (u nurka)

odmiana:

(1.1-2) lp fin; lm fins

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. finless, finny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: