intrygancki

intrygancki (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z osobą lub cechami intryganta; dotyczący intryganta lub właściwy intrygantowi; polegający na intrygach

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	intrygancki		intrygancka	intryganckie	intryganccy	intryganckie
dopełniacz	intryganckiego		intryganckiej	intryganckiego	intryganckich
celownik	intryganckiemu		intryganckiej	intryganckiemu	intryganckim
biernik	intryganckiego	intrygancki	intrygancką	intryganckie	intryganckich	intryganckie
narzędnik	intryganckim		intrygancką	intryganckim	intryganckimi
miejscownik	intryganckim		intryganckiej	intryganckim	intryganckich
wołacz	intrygancki		intrygancka	intryganckie	intryganccy	intryganckie
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. intrygant mos, intrygantka ż, intryganctwo n, intryga ż

czas. intrygować ndk., zaintrygować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) інтрыганскі
• bułgarski: (1.1) интригантски
• duński: (1.1) intrigant
• hiszpański: (1.1) intrigante
• rosyjski: (1.1) интриганский
• słowacki: (1.1) intrigánsky
• szwedzki: (1.1) intrigant
• ukraiński: (1.1) інтриганський
• włoski: (1.1) intrigante

źródła: