permutacja

permutacja (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mat. każda ustalona kolejność elementów jakiegoś zbioru

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	permutacja	permutacje
dopełniacz	permutacji	permutacji
celownik	permutacji	permutacjom
biernik	permutację	permutacje
narzędnik	permutacją	permutacjami
miejscownik	permutacji	permutacjach
wołacz	permutacjo	permutacje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) permutacja cykliczna • permutacja odwrotna • permutacja bez powtórzeń / z powtórzeniami

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. permutowanie n

czas. permutować ndk.

przym. permutacyjny

przysł. permutacyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. permutatio → zmiana, wymiana

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) permutation
• baskijski: (1.1) permutazio
• bułgarski: (1.1) пермутация ż
• czeski: (1.1) permutace ż
• duński: (1.1) permutation w
• esperanto: (1.1) permutaĵo
• francuski: (1.1) permutation ż
• hiszpański: (1.1) permutación ż
• niemiecki: (1.1) Permutation ż
• nowogrecki: (1.1) μετάθεση ż
• turecki: (1.1) permütasyon
• ukraiński: (1.1) перестановка ż
• włoski: (1.1) permutazione ż

źródła: