revolta

revolta (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bunt, rewolta

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	revolta	revolty
dopełniacz	revolty	revolt
celownik	revoltě	revoltám
biernik	revoltu	revolty
wołacz	revolto	revolty
miejscownik	revoltě	revoltách
narzędnik	revoltou	revoltami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. revoltovat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

revolta (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rewolta, bunt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. revoltar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

revolta (język portugalski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rewolta, bunt

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od zob. revolto

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lp czasu teraźniejszego trybu oznajmującego (presente do indicativo) czasownika revoltar

(3.2) 2. os. lp czasu teraźniejszego trybu rozkazującego (imperativo) czasownika revoltar

odmiana:

(1) lp revolta; lm revoltas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rebelião

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. revoltar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: