stroncium

stroncium (język czeski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chem. stront

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stroncium	stroncia
dopełniacz	stroncia	stroncií
celownik	stronciu	stronciím
biernik	stroncium	stroncia
wołacz	stroncium	stroncia
miejscownik	stronciu	stronciích
narzędnik	stronciem	stroncii

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Pierwiastki chemiczne

źródła: