wirnik

wirnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvʲirʲɲik], AS: [vʹirʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mech. obracająca się część maszyny wirującej; zob. też wirnik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wirnik	wirniki
dopełniacz	wirnika	wirników
celownik	wirnikowi	wirnikom
biernik	wirnik	wirniki
narzędnik	wirnikiem	wirnikami
miejscownik	wirniku	wirnikach
wołacz	wirniku	wirniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rotor

antonimy:

(1.1) stojan

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wirowanie n, wirówka ż

przym. wirnikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) od wirować

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rotor
• baskijski: (1.1) errotore
• francuski: (1.1) rotor m
• hiszpański: (1.1) rotor m
• niemiecki: (1.1) Rotor m, Läufer m
• wilamowski: (1.1) łaufer m (laufer m, lōfer m), łaojfer m

źródła: