wszystek

wszystek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfʃɨstɛk], AS: [fšystek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ^ⓘ

^ⓘ

znaczenia:

zaimek

(1.1) taki, który wyczerpuje cały zbiór nie pozostawiając nic

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wszystek		wszystka	wszystko	wszyscy	wszystkie
dopełniacz	wszystkiego		wszystkiej	wszystkiego	wszystkich
celownik	wszystkiemu		wszystkiej	wszystkiemu	wszystkim
biernik	wszystkiego	wszystek	wszystką	wszystko	wszystkich	wszystkie
narzędnik	wszystkim		wszystką	wszystkim	wszystkimi
miejscownik	wszystkim		wszystkiej	wszystkim	wszystkich
wołacz	wszystek		wszystka	wszystko	wszyscy	wszystkie

przykłady:

(1.1) Wypiłem wszystko piwo, a tobie nic nie zostawiłem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wszelki, każdy, cały

antonimy:

(1.1) żaden, ani jeden

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zaim. wszyscy, wszyściuchno, wszyściusieńko, wszyściuteńko, wszyściutko, wszyściuśko

przym. wszyściuchny, wszyściusieńki, wszyściuteńki, wszyściutki, wszyściuśki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) all
• dolnołużycki: (1.1) wšyken, wšen
• esperanto: (1.1) ĉia, ĉio
• fiński: (1.1) kaikki
• francuski: (1.1) tout
• hiszpański: (1.1) todo
• islandzki: (1.1) allur
• japoński: (1.1) 全ての (すべての, subete no)
• litewski: (1.1) visas
• łaciński: (1.1) omnes, omnia
• niderlandzki: (1.1) al
• niemiecki: (1.1) all
• nowogrecki: (1.1) όλος
• rosyjski: (1.1) весь m
• szwedzki: (1.1) all

źródła: