ஆலம்பரை கோட்டை

ஆலம்பரை கோட்டை (ஆங்கிலம் Alamparai Fort) சிதையல் கடப்பக்கம் அருகில், மாமல்லபுரத்திலிருந்து 50 கி.மீ. தொலைவில் அமைந்துள்ளது. 17-ம் நூற்றாண்டில் முகலாயர் ஆட்சி காலத்தில் கட்டப்பட்டது.^[1] ஆலம்பரை கோட்டையின் இடிபாடுகள் அலம்பரா என்றும் அழைக்கப்படுகின்றன)

ஆலம்பரை கோட்டை இடிபாடுகள்

முகலாயப் பேரரசின் 17 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் கட்டப்பட்ட, ஆலம்பரை கோட்டை ஒரு காலத்தில் 100 மீட்டர் நீளமுள்ள கப்பல்துறை கடலில் நீண்டுள்ளது, அதில் இருந்து சாரி துணி, உப்பு மற்றும் நெய் போன்றவைகள் ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டது. கி.பி 1735 ஆம் ஆண்டில் இதை நவாப் தோஸ்தே அலிகான் ஆட்சி செய்தார். 1750 ஆம் ஆண்டில், பிரபல பிரெஞ்சு தளபதி டுப்லெக்ஸ் சுபேதர் முசார்ஃபர்சாங்கிற்கு வழங்கிய சேவைகளுக்காக, கோட்டை பிரெஞ்சுக்காரர்களுக்கு வழங்கப்பட்டது. பிரெஞ்சுக்காரர்களால் ஆங்கிலேயர்கள் தோற்கடிக்கப்பட்டபோது, கி.பி 1760 இல் கோட்டை கைப்பற்றப்பட்டு அழிக்கப்பட்டது. மிக சமீபத்தில் 2004 இந்தியப் பெருங்கடல் பூகம்பத்தில் இந்த அமைப்பு சேதமடைந்தது. ^[2]

வரலாறு

வங்காள விரிகுடாவில் உள்ள ஆலம்பரை கோட்டையின் எச்சங்கள் (கடலுக்கு அடியில் ஒரு கோட்டையின் செங்கல் எச்சங்கள்)

ஆலம்பரை வரலாற்று காலங்களில் ஒரு துறைமுகமாக இருந்தது.^[3] இந்த இடத்திற்கு இடைக்கழினாடு, ஆலம்பர்வா மற்றும் ஆலம்புரவி போன்ற பிற பெயர்கள் இருந்தன. இந்த கோட்டை முகலாயப் பேரரசு காலத்தில் கி.பி 1736 முதல் 1740 வரை கட்டப்பட்டது. இந்த கோட்டை ஆரம்பத்தில் ஆர்காட்டின் நவாப், தோஸ்தே அலிகானின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்தது, பின்னர் அது பிரெஞ்சுக்காரர்களுக்கு வழங்கப்பட்டது. கர்நாடகப் போர்களுக்குப் பிறகு, பிரெஞ்சுக்காரர்களிடம் பிரெஞ்சுக்காரர்களிடம் தோற்றபோது, கோட்டை ஆங்கிலேயர்களின் நேரடி கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வந்து 1760 இல் இடிக்கப்பட்டது.^[4][5]

பிரெஞ்சு இந்தியாவில் ஆனந்தரங்கம் பிள்ளை, துபாஷ் முதல் தூப்ளக்ஸ் வரையிலான நாட்குறிப்புகளில் ஆலம்பரை பற்றி பல இடங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இது ஆர்காட் நவாப்களுக்கான வர்த்தகத்தின் முதன்மை துறைமுகமாகும். அவர்கள் அங்கு ஒரு நாணயச்சாலை வைத்திருந்தனர், பின்னர், மெட்ராஸ் பிரசிடென்சியின் ஆளுநரான துமாஸின் வேண்டுகோளின் பேரில், ஆலம்பரை நாணயச்சாலையில் பணிபுரிந்த மக்கள் (இது 'ஆலம்புரவி' என்று குறிப்பிடப்படுகிறது) பாண்டிச்சேரிக்குச் சென்று ஆற்காடு நவாபின் ஒப்புதலுடன் ஒரு நாணயச்சாலையை நிறுவினர். இது சோழ மண்டலக் கடற்கரையில் 100 மீ (330 அடி) கப்பல்துறை கொண்ட ஒரு வழக்கமான துறைமுகமாகும். மற்ற சமகால துறைமுகங்கள் [பழவேற்காடு, மெட்ராஸ், மயிலாப்பூர், சதுரங்கப்பட்டினம் (மகாபலிபுரத்திலிருந்து 12 கி.மீ), பாண்டிச்சேரி, கடலூர், போர்டோ நோவா, தரங்கம்பாடி, காரைக்கால் மற்றும் நாகப்பட்டினம் ஆகியவை. இந்தியப் பெருங்கடல் பூகம்பத்தில் போது இந்த கோட்டை மேலும் சேதங்களை சந்தித்தது மற்றும் பாழடைந்த கோட்டையின் பகுதிகள் கடலுக்கு அடியில் உள்ளன.^[4][5] நவாப்களின் ஆட்சியில் தொகுக்கப்பட்ட நாணயங்களை தொல்பொருள் ஆய்வாளர்கள் குழு கண்டுபிடித்தது. நவாப்கள் மற்றும் பிரெஞ்சுக்காரர்கள் பயன்படுத்திய ஆயுதங்கள் மற்றும் வெடிமருந்துகள் போன்ற சில அரிய கலைப்பொருட்களும் கோட்டையில் காணப்பட்டன.^[6]

கலாச்சாரம்

ஒரு பிராந்தியமாக ஒரு வர்த்தக இடுகையாக இந்த பிராந்தியத்தைப் பற்றிய சங்க இலக்கியம் சிறுபாணாற்றுப்படை போன்ற இலக்கியங்களில் குறிப்புகள் உள்ளன.^[5] 2011 நிலவரப்படி, இந்த கோட்டைக்கு ஒவ்வொரு ஆண்டும் சராசரியாக 25,000 பார்வையாளர்கள் வருகிறார்கள். தமிழக சுற்றுலா மேம்பாட்டுக் கழகம் (டி.டி.டி.சி) இந்த கோட்டையை மாநிலத்தில் அதிகம் அறியப்படாத இருபது சுற்றுலா தலங்களில் ஒன்றாக பட்டியலிட்டுள்ளது. மாநகராட்சி இக் கோட்டையை பற்றி பெர்லின் சர்வதேச சுற்றுலா கண்காட்சியில் பட்டியலிட்டது.^[7] இந்த கோட்டை பல விளம்பரங்களிலும் சினிமாவிலும் படம் பிடிக்கப்பட்டுள்ளது. பிரபலமான நடிகர்கள் சூர்யா மற்றும் விக்ரம் ஆகியோர் நடித்த 2003 ஆம் ஆண்டு தமிழ் திரைப்படமான பிதாமகன் இந்தக் கோட்டையில் படமாக்கப்பட்டது.^[5]