விலங்கியல் தோட்டம், அலிபூர்

விலங்கியல் தோட்டம், அலிபூர் (Zoological Garden, Alipore) (சில சமயம் அலிபூர் மிருகக்காட்சி சாலை அல்லது கொல்கத்தா உயிரியல் பூங்கா என்றும் அழைக்கப்படுகிறது) என்பது இந்தியாவின் பழமையான விலங்கியல் பூங்காவாகும். மேலும் இது, மேற்கு வங்காளத்தின் கொல்கத்தாவில் ஒரு பெரிய சுற்றுலா அம்சமாகும். இது 1876 முதல் மிருகக்காட்சிசாலையாக திறக்கப்பட்டது. மேலும் இது 18.811 ஹெக்டேர் (46.48 ஏக்கர்) உள்ளடக்கியது. இது இப்போது இறந்துபோன ஆண் அல்தாப்ரா என்ற பெரிய ஆமையான அத்வைதாவின் வீடு என்று அறியப்படுகிறது. அது 2006 இல் இறந்தபோது 250 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக வாழ்ந்த விலங்குகளில் நம்பப்பட்டது. மணிப்பூர் தாமின் மான் சம்பந்தப்பட்ட சில கட்டாய இனப்பெருக்கம் திட்டங்களில் இதுவும் ஒன்றாகும். கொல்கத்தாவில் மிகவும் பிரபலமான சுற்றுலா தலங்களில் ஒன்றான இது குளிர்காலத்தில், குறிப்பாக திசம்பர் மற்றும் சனவரி மாதங்களில் பெரும் கூட்டத்தை ஈர்க்கிறது. இன்றுவரை அதிக வருகை சனவரி 1, 2018 அன்று 110,000 பார்வையாளர்களுடன் இருந்தது.

விலங்கியல் தோட்டம், அலிபூர்
புதிய பிரதான வாயில்
22.535913°N 88.332053°E / 22.535913; 88.332053
திறக்கப்பட்ட தேதி	1 மே 1876[1]
அமைவிடம்	எண். 2, அலிபூர்சாலை, ஆலிப்பூர், கொல்கத்தா-27, மேற்கு வங்காளம், India
நிலப்பரப்பளவு	18.81 ha (46.5 ஏக்கர்கள்)[2]
விலங்குகளின் எண்ணிக்கை	1266
உயிரினங்களின் எண்ணிக்கை	108
ஆண்டு பார்வையாளர்கள்	3 மில்லியன்
உறுப்புத்துவங்கள்	மத்திய உயிரியல் பூங்கா ஆணையம்,[3] மேற்கு வங்க உயிரியல் பூங்கா ஆணையம்
வலைத்தளம்	www.kolkatazoo.in

வரலாறு

கார்ல் இசுவெண்ட்லருக்கு நினைவு

இந்திய இயற்கை வரலாற்றுத் திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக கொல்கத்தாவுக்கு அருகிலுள்ள பரக்பூரில் உள்ள தனது கோடைகால வீட்டில் 1800 ஆம் ஆண்டில் இந்திய ஆளுநர் ரிச்சர்டு வெல்லசுலி என்பவரால் நிறுவப்பட்டது. ஒரு தனியார் மேலாண்மையில் இதன் வேர்கள் இருந்தன.^[4][5] பிரபல இசுக்கொட்லாந்து மருத்துவரும் விலங்கியல் நிபுணருமான பிரான்சிஸ் புக்கனன்-ஹாமில்டன் இதன் முதல் கணகாணிப்பாளராக இருந்தார்.^[6] சர் இசுடாம்போர்டு இராஃபிள்சு 1810 ஆம் ஆண்டில் இங்கு பனியாற்றினார். இங்கு இவர் முதல் தும்பிப்பன்றியை எதிர்கொண்டார். மேலும் இந்த பூங்காவின் சில அம்சங்களுக்கு =இலண்டன் விலங்கியல் பூங்காவை உத்வேகமாகப் பயன்படுத்தினார்.

உலகெங்கிலும் உள்ள முக்கிய நகரங்களில் உயிரியல் பூங்காக்களின் அடித்தளம் கொல்கத்தாவில் உள்ள பிரித்தானிய சமூகத்தினரிடையே வளர்ந்து வரும் சிந்தனையை ஏற்படுத்தியது. அத்தகைய வாதங்கள் நம்பகத்தன்மை நேச்சுரல் ஹிஸ்டரி ' ஜூலை 1841 விவகாரத்தை விடக் இல்லாத கல்கத்தா ஜர்னலில் வெளியான ஒரு கட்டுரை மூலம் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. 1873 ஆம் ஆண்டில், லெப்டினன்ட்-கவர்னர் சர் ரிச்சர்ட் கோயில் கொல்கத்தாவில் ஒரு மிருகக்காட்சிசாலையை உருவாக்க முறையாக முன்மொழிந்தது, மேலும் ஆசியடிக் சொசைட்டி மற்றும் வேளாண் தோட்டக்கலை சங்கத்தின் கூட்டு மனுவின் அடிப்படையில் மிருகக்காட்சிசாலையின் நிலத்தை அரசாங்கம் இறுதியாக ஒதுக்கியது.

இந்த மிருகக்காட்சிசாலையானது முறையாக கொல்கத்தா புறநகர்ப் பகுதியான அலிபூரில் திறக்கப்பட்டது. மேலும் 1876 சனவரி 1 ஆம் தேதி வேல்ஸ் இளவரசரான ஏழாம் எட்வர்ட் அவர்களால் திறக்கப்பட்டது. (சில அறிக்கைகள் பதவியேற்பை 27 திசம்பர் 1875 என்று மாற்று தேதியில் வைக்கின்றன).^[7] ஆரம்ப சேகரிப்பில் பின்வரும் விலங்குகள் இருந்தன: ஆப்பிரிக்க எருமை, செம்மறியாடுகள், நான்கு கொம்புகள் கொண்ட செம்மறி ஆடுகள், கலப்பின காஷ்மீரி ஆடு, இந்திய மான், இந்திய சிறுமான், கடமான், புள்ளிமான் மற்றும் பன்றி மான்.

அல்தாப்ரா பெரிய ஆமை அத்வைதா இதன் தொடக்கக் காலத்தில் இங்கு இருந்ததா என்பது தெளிவாகத் தெரியவில்லை. பரக்பூர் பூங்காவில் உள்ள விலங்குகள் 1886 முதல் சில மாதங்களில் சேகரிப்பில் சேர்க்கப்பட்டன.மேலும், அதன் அளவு கணிசமாக அதிகரித்தன. இது 1876 மே 6 அன்று பொதுமக்களுக்கு திறந்து விடப்பட்டது.^[8]

இது பிரிட்டிசு மற்றும் இந்திய பிரபுக்களின் பரிசுகளின் அடிப்படையில் வளர்ந்தது - மைமென்சிங்கின் ராஜா சூரியகாந்த ஆச்சார்யாவின் பரிசாக பெறப்பட்ட ஒரு திறந்தவெளி புலி அடைப்புக்கு மைமென்சிங் வாயில் என்று பெயரிடப்பட்டது. இதற்கு நன்கொடையாக வழங்கிய பிற பங்களிப்பாளர்களில் நான்காம் கிருட்டிணராச உடையாரும் அடங்குவார்.^[9]

இந்த பூங்காவை ஆரம்பத்தில் ஒரு கெளரவ நிர்வாக குழு நடத்தியது. இதில் இசுவெண்ட்லரும், பிரபல தாவரவியலாளர் ஜார்ஜ் கிங் ஆகியோரும் அடங்குவர். மிருகக்காட்சிசாலையின் முதல் இந்திய கண்காணிப்பாளர் ராம் பிரம்மா சன்யால் என்பவராவார். அவர் இதன் நிலையை மேம்படுத்துவதற்கு அதிகம் முயன்றார். இதுபோன்ற முயற்சிகள் அரிதாகவே இருந்த ஒரு சகாப்தத்தில் நல்ல சிறைப்பிடிக்கப்பட்ட இனப்பெருக்க வெற்றியை அடைந்தார்.^[6] இதன் அத்தகைய ஒரு வெற்றிக் கதை 1889 இல் அரிய சுமத்ரா காண்டாமிருகத்தின் நேரடி பிறப்பு ஆகும். அடுத்த இனப்பெருக்கம் 1997 இல் சின்சினாட்டி மிருகக்காட்சிசாலையில் நிகழ்ந்தது. ஆனால் கருச்சிதைவுடன் முடிந்தது.^[10] சின்சினாட்டி மிருகக்காட்சிசாலை இறுதியாக 2001 இல் ஒரு நேரடி பிறப்பை பதிவு செய்தது. அலிபூர் உயிரியல் பூங்கா 19 ஆம் நூற்றாண்டில் உயிரியல் பூங்காக்களில் ஒரு முன்னோடியாக இருந்தது. மேலும் 20 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் சன்யாலின் கீழ், சிறைப்பிடிக்கப்பட்ட விலங்குகளை பராமரிப்பது குறித்த முதல் கையேட்டை வெளியிடப்பட்டது.^[11][12] மிருகக்காட்சிசாலையானது அதன் காலத்திற்கு வழக்கத்திற்கு மாறாக உயர்ந்த விஞ்ஞான தரத்தைக் கொண்டிருந்தது, மேலும் கிளாடோடேனியா (கோன், 1901) என்ற ஒட்டுண்ணி இனத்தின் பதிவு மிருகக்காட்சிசாலையில் இறந்த ஒரு ஆஸ்திரேலிய பறவையில் காணப்பட்ட செஸ்டோட்களை ( பிளாட்வோர்ம்கள் ) அடிப்படையாகக் கொண்டது.

ஹவாயின் கடைசி மன்னரான கலகாவா 1881 மே 28 அன்று தனது உலக சுற்றுப்பயணத்தின் போது மிருகக்காட்சிசாலையை பார்வையிட்டார்.^[13]

விமர்சனம்

கொல்கத்தா வளர்ந்ததாலும் போதுமான அரசாங்க நிதி இல்லாததால், மிருகக்காட்சிசாலையானது 20 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் விலங்குகளின் நெருக்கடியான வாழ்க்கை நிலைமைகள், அரிய உயிரினங்களை இனப்பெருக்கம் செய்வதில் முன்முயற்சி இல்லாதது, இனங்கள் இடையே சோதனைகள் ,குறுக்கு இனப்பெருக்கம் ஆகியவற்றால் பல சர்ச்சையை ஈர்த்தது.

மிருகக்காட்சிசாலையானது, கடந்த காலங்களில், பான்டெங், இந்திய மூக்கு காண்டாமிருகம், கொக்கு மற்றும் சோலைமந்தி மாகாக் போன்ற அரிய உயிரினங்களின் ஒற்றை மற்றும் இணைக்கப்படாத மாதிரிகளை வைத்திருப்பதற்காக நிறைய விமர்சனங்களை ஈர்த்துள்ளது.^[14] இனப்பெருக்கம் மற்றும் பரிமாற்றத் திட்டங்களின் பற்றாக்குறை, தெற்கு காசோவரி, வளர்ப்பு யாக், மாபெரும் எலாண்ட், பெரிய தேவாங்கு மற்றும் எச்சிட்னா போன்ற சுற்றுச்சூழல் பாதிக்கப்படக்கூடிய உயிரினங்களை அகற்ற வழிவகுத்தது.

கூண்டுகளுக்குள், மற்றும் மிருகக்காட்சிசாலையில் முன்பு தடைபட்ட, பொருத்தமற்ற மற்றும் சுகாதாரமற்ற நிலைமைகள் நீண்ட காலமாக விமர்சிக்கப்பட்டன. ஒரு பெரிய இந்திய ஒரு கொம்பு காண்டாமிருகத்தின் மரணம் மிருகக்காட்சிசாலையில் கால்நடை செயல்திறன் பற்றிய ஊகங்களைத் தூண்டியது.^[15] மிருகக்காட்சிசாலையில் கனடா மிருகக்காட்சிசாலையில் நிலைமைகளை 2004 இல் கண்டறிந்தது.^[16] மிருகக்காட்சிசாலையின் இயக்குநர் சுபீர் சவுத்ரி 2006 இல் பதிவு செய்துள்ளார்:

ஈர்ப்புகள்

1890 களில் காட்டு பறவைகள் அதிக எண்ணிக்கையில் கூடு கட்டத் தொடங்கின.^[17]

மான்.

கொண்டை பாம்புண்ணிக் கழுகு

இளம்பழுப்பு மான்

இது கொல்கத்தாவில் மிகவும் பிரபலமான குளிர்கால சுற்றுலா தலங்களில் ஒன்றாக உள்ளது. 2016 ஆம் ஆண்டின் புள்ளிவிவரங்கள் வருடாந்திர வருகை கிட்டத்தட்ட 3 மில்லியன் ஆகும் - கொல்கத்தாவில் உள்ள மற்ற சுற்றுலா தளங்களை விடவும், கிறிஸ்துமஸ் தினம் மற்றும் புத்தாண்டு தினத்தில் 81,000 க்கும் அதிகமானோர் இதனை பாரிவையிட வருகின்றனர்.^[18]

இதில் வங்காளப் புலி, சிங்கம், ஆசியச் சிங்கம், ஜாகுவார் , நீர்யானை, இந்திய மூக்குக்கொம்பன், ஒட்டகச்சிவிங்கி,^[19] வரிக்குதிரை, ஈமு மற்றும் இந்திய யானை உள்ளிட்ட ஏராளமான கூட்டத்தை காட்சிப்படுத்துகிறது.

இதில் சில அச்சுறுத்தப்பட்ட இனங்கள் உட்பட பெரிதும் ஈர்க்கப்படும் பறவைகளின் பெரிய தொகுப்பு உள்ளது - பஞ்ச வண்ணக்கிளி, குட்டைக் கிளி; பொன்னிற பெருஞ்செம்போத்து, ஈமு, கசோவரி மற்றும் தீக்கோழி போன்ற சில பெரிய பறக்காத பறவைகள்.

விலங்குகள்

இங்கு சுமார் 1,266 நபர்கள் மற்றும் சுமார் 108 இனங்கள் உள்ளன.

பாலூட்டிகள்

(1903), கொல்கத்தாவில் 'பிரபலமான "மனிதனை உண்ணும் புலி" . இதை பிடிப்பதற்குள் 200 ஆண்களையும், பெண்களையும் மற்றும் குழந்தைகளை விழுங்கியது.^[20]

திறந்தவெளி சிங்கம் அடைப்பு

தத்தெடுப்பு திட்டம்

இதற்கு நிதியைப் பெறுவதற்காக தத்தெடுப்பு ஒரு விலங்கு" திட்டம் 2013 ஆகத்து 2013 இல் தொடங்கப்பட்டது. இதன்மூலம் ஆகத்து 2013 வரை சுமார் 40 விலங்குகள் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டன ^[21] தத்தெடுப்பவர்கள் வரி சலுகைகளைப் பெறுகிறார்கள். விலங்குகளின் புகைப்படங்களை விளம்பரப் பொருட்களில் பயன்படுத்த அனுமதிக்கப்படுகிறார்கள். மேலும் அவற்றின் பெயரை விலங்குகளின் அடைப்பில் ஒரு தகட்டில் வைக்கிறார்கள். ஏற்றுமதிகள் தொடர்பான இந்திய தொழில்துறை கூட்டமைப்பு தேசியக் குழுவின் தலைவரான சஞ்சய் புதியா ஒற்றைக் கொம்பு காண்டாமிருகத்தை ஏற்றுக்கொண்டார். அம்புஜா குழுமத்தின் தலைவர் ஹர்ஷ் நியோட்டியா மற்றும் இன்போசிஸின் நாராயண மூர்த்தி ஆகியோர் விலங்குகளை தத்தெடுக்குமாறு கோரியுள்ளனர்.^[22]

மிருகக்காட்சிசாலையின் சுற்றுச்சூழல் முக்கியத்துவம்

இது வாத்துகள் போன்ற புலம் பெயர்ந்த பறவைகளுக்கான இடமாகவும், மிருகக்காட்சிசாலையின் மைதானத்திற்குள் கணிசமான ஈரநிலமாகவும் உள்ளது. இது நகர்ப்புற குடியேற்றங்களால் சில மைல்களுக்கு அப்பால் சூழப்பட்டிருப்பதால், மிருகக்காட்சிசாலையின் ஈரநிலங்கள் சில பறவைகளுக்கு ஒரே ஓய்வு இடமாகவும் கொல்கத்தாவில் உள்ள பாதுகாப்பு மையமாகவும் உள்ளன. இருப்பினும், இங்கு வருகைதரும் புலம்பெயர்ந்த பறவைகளின் எண்ணிக்கை 2004 – 2005 குளிர்காலத்தில் ஆவணப்படுத்தப்பட்ட உயர்விலிருந்து 40% க்கும் குறைந்தது. அதிகரித்த மாசுபாடு, இப்பகுதியில் புதிய கட்டுமானங்கள், பறவைகளின் கோடை மைதானத்தில் அச்சுறுத்தல்கள் அதிகரித்தல் ^[23] மற்றும் மிருகக்காட்சிசாலையில் உள்ள நீர்நிலைகளின் தரம் குறைதல் ஆகியவற்றுக்கான காரணங்கள் என நிபுணர்கள் காரணம் கூறுகின்றனர்.^[24]

இங்கு காணப்படும் சில உயிரினங்கள்

• வங்காளப் புலி
• ஆசியச் சிங்கம்
• ஜாகுவார்
• சிறுத்தை
• காட்டுப்பூனை
• பொன்னிறக் குள்ளநரி
• வெள்ளைப் புலி
• மீன்பிடிப் பூனை
• வரிப்பட்டைக் கழுதைப்புலி
• நீர்யானை
• ஆசிய யானை
• இளம்பழுப்பு மான்
• சதுப்புநில மான்
• புள்ளிமான்
• கடமான்
• இந்திய ஓநாய்
• தாமின் மான்
• இந்திய புள்ளிச் சருகுமான்
• இந்திய மூக்குக்கொம்பன்
• செம்முகக் குரங்கு
• சோலைமந்தி
• இமயமலை கருப்புக் கரடி
• தேன் கரடி
• புல்வாய்
• குல்லாய் குரங்கு
• நீலான்
• சிம்பன்சி
• தேவாங்கு
• பெரிய தேவாங்கு
• வரிவால் லெமூர்

ஊர்வன

• செம்மூக்கு முதலை
• சொம்புமூக்கு முதலை
• சதுப்புநில முதலை
• இராச நாகம்
• இந்திய மலைப் பாம்பு
• மஞ்சள் வாய் கடல் விரியன்
• சதுப்புநில முதலை
• இந்திய நாகம்
• கண்டங்கண்டை நீர்க்கோலி

பறவைகள்

• கொண்டை பாம்புண்ணிக் கழுகு
• பெரிய கொம்பு ஆந்தை
• விரால் அடிப்பான்
• சிறிய சீழ்க்கைச்சிரவி
• ஈமியூ
• மஞ்சள் மூக்கு நாரை
• பச்சைக்கிளி
• செங்குதக் கொண்டைக்குருவி
• செம்மீசைச் சின்னான்
• சிவப்பு மூக்கு ஆள்காட்டி
• காதற்கிளி
• காதல் பறவை
• பொன்னிற பெருஞ்செம்போத்து
• சாரசு கொக்கு
• நீல மஞ்சள் ஐவண்ணக் கிளி
• ஒண்சிவப்பு ஐவண்ணக்கிளி
• பெரிய பச்சைப் புறா
• மலபார் வெள்ளை கறுப்பு இருவாச்சி
• குயில் (பேரினம்)
• பெருநாரை
• கரும்பருந்து
• செம்பருந்து
• துடுப்பு வாயன்
• இந்திய மயில்
• மயில்
• கறுப்பு அன்னம்