Белінтэрсат-1

«Белінтэрсат-1» — беларускі тэлекамунікацыйны спадарожнік, выраблены кітайскай карпарацыяй «China Aerospace Science and Technology Corporation» і француска-італьянскай кампаніяй «Thales Alenia Space». Запуск спадарожніка адбыўся 15 студзеня 2016 року з касмадрому Січан у Кітаі^[1]. Ракета-носьбіт — «Вялікі паход 3Б»^[2].

«Белінтэрсат-1»
Тып	спадарожнік
Вытворца	Кітайская аэракасьмічная карпарацыя навукі і тэхнікі (Пэкін)
Першы палёт	15 студзеня 2016 (9 гадоў таму)
Канец эксплюатацыі	2031 год
Статус	эксплюатуецца
Асноўныя эксплюатанты	«Завод дакладнай электрамэханікі» (в. Станькаў, Беларусь)
Гады вытворчасьці	2013—2015
Усяго выраблена	1
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Плянуецца, што спадарожнік правядзе на арбіце 15 гадоў і будзе забясьпечваць перадачу тэле- і радыёсыгналу, а таксама шырокапалосны доступ у інтэрнэт^[2].

Уласьцівасьці і промні

«Белінтэрсат-1» стаў 9-м геастацыянарным спадарожнікам на кітайскай плятформе «Ўсход ёсьць чырвоным(zh) 4», створанай у 2006 годзе. На яго ўсталявалі 38 прыёмаперадатчыкаў (транспондэраў) вытворчасьці францускага СП «Талес-Аленья Космас» (Канны, дэп. Прыморскія Альпы), што было найбольшым вытворцам спадарожнікаў у Эўропе. З агульнага ліку, 20 прыёмаперадатчыкаў працавалі ў Ц-дыяпазоне (ад 4 да 8 гігагэрц) электрамагнітнага спэктру з шырынёй паласы частасьцяў па 36 мэгагэрц у кожнага. Астатнія 18 працавалі ў К’ю-дыяпазоне ад 12 да 18 ГГц, зь якіх 14 мелі шырыню паласы частасьцяў па 36 МГц кожны, а 4 астатнія — па 54 МГц. Пагатоў прыёмаперадатчыкі ў Ц-дыяпазоне мелі кругавую палярызацыю(be), а ў К’ю-дыяпазоне — лінейную. Магутнасьць падсыстэмы электрасілкаваньня складала 10 500 Ват. Зона пакрыцьця Ўсходняга паўшар’я Зямлі прыёмаперадатчыкамі падзялялася на 4 прамяні: Афрыканскі, Глябальны, Усходні і Эўрапейскі. Пагатоў прыёмаперадатчыкі ў К’ю-дыяпазоне працавалі толькі на Афрыку і Эўропу, а ў Ц-дыяпазоне — у Афрыканскім, Глябальным і Ўсходнім прамянях. Існавала магчымасьць пераключэньня большасьці прыёмаперадатчыкаў у Ц-дыяпазоне між 3 прамянямі. 4 з 12 прыёмаперадатчыкаў на Афрыку маглі прымаць сыгнал у Эўрапейскім промні і перавыпраменьваць яго ў Афрыканскім празь перапаласоўку, бо сыгнал уздымалі на спадарожнік у Эўрапейскім промні, а спускалі ў Афрыканскім^[3].

Прамень[3]	Дыяпазон	Лік прыёма-перадатчыкаў	Шырыня паласы частасьцяў (МГц)	Палярызацыя	Лінія ўніз (МГц)	Лінія ўверх (МГц)	Маяк (МГц, палярызацыя)
Афрыканскі	К’ю, Ц	12 (К’ю), ад 6 да 16 (Ц)	36	лінейная (вэртыкальная/гарызантальная для К’ю), кругавая (левая/правая для Ц)	10950-11200 (К’ю), 3600-4200 (Ц)	14000-14500 (К’ю), 5850-6450 (Ц)	11194 вэртык. і 11197 гарыз. (К’ю), 4194 кругавая і 4195,6 лінейная (Ц)
Глябальны	Ц	ад 2 да 4	36	кругавая	3600-4200	5850-6450	4194 кругавая і 4195,6 лінейная
Усходні	Ц	ад 2 да 12	36	кругавая	3600-4200	5850-6450	4194 кругавая і 4195,6 лінейная
Эўрапейскі	К’ю	6	36 (для 2), 54 (для 4)	лінейная	10825-10950, 11200-11450	12750-13125	11445 гарызантальная

Спадарожнік «Белінтэрсат-1» мог абслуговаць 58 краінаў Усходняга паўшар’я ў 2 промнях К’ю-дыяпазону:

• Афрыканскі (34) — Альжыр, Ангола, Буркіна-Фасо, Бурундзі, Бэнін, Габон, Гамбія, Гана, Гвінэя, Гвінэя-Бісаў, Канарскія астравы Гішпаніі, Дэмакратычная Рэспубліка Конга, Зымбабвэ, Каба-Вэрдэ, Камэрун, Конга, Кот д’Івуар, Лібэрыя, Малаві, Малі, Марока, Маўрытанія, Нігер, Нігерыя, Руанда, Сан-Тамэ і Прынсыпі, Сэнэгал, Сьера-Леонэ, Тога, Уганда, Цэнтральная Афрыка, Чад і Экватарыяльная Гвінэя;
• Эўрапейскі (24) — Беларусь, Латвія, Летува, Польшча, Расея (у Эўропе) і Ўкраіна, Аўстрыя, Баўгарыя, Вугоршчына, Вялікабрытанія, Ірляндыя, Італія, Малдова, Нарвэгія, Нямеччына, Румынія, Славаччына, Сэрбія, Харватыя, Чэхія, Фінляндыя, Францыя, Швэцыя і Эстонія^[3].

Цэнтар касьмічнай сувязі

Тэлепорт «Белінтэрсат» (Станькаў, 2019 г.)

Цэнтар касьмічнай сувязі са спадарожнікам «Белінтэрсат-1» месьціўся ў вёсцы Станькаў Койданаўскага раёну (Менская вобласьць) і належаў УП «Завод дакладнай электрамэханікі». Ён улучаў антэны, радыёчастотнае і сэрвэрнае абсталяваньне. Наземны комплекс кіраваньня (НКК) ў яго складзе ўлучаў Цэнтар кіраваньня палётам, Цэнтар наземнага прымяненьня і 3 аддзелы: 1) продажу рэсурса спадарожніка, 2) радыёчастотнага абсталяваньня і антэнаў, 3) сыстэмнага адміністраваньня. НКК сачыў за карыснай нагрузкай (прыёмаперадатчыкамі) спадарожніка праз 3 антэны:

• A1 (C-13м) прызначалася для перадачы загадаў на спадарожнік, прыёму тэлемэтрыі стану падсыстэмаў спадарожніка, вымярэньня далёкасьці да спадарожніка і вуглавых каардынатаў кірунку на спадарожнік;
• A2 (Ku-9м) у Эўрапейскім промні і A3 (C-13м) у Глябальным — для сачэньня за загрузкай прыёмаперадатчыкаў у адпаведных прамянях, правядзеньня арбітальных і пэрыядычных выпрабаваньняў, допуску зямных станцыяў кліентаў да працы з касьмічным сэгмэнтам^[4].

Антэну A3 (C-13м) дадаткова выкарыстоўвалі для рэзэрваваньня антэны A1 (C-13м). У складзе Цэнтру касьмічнай сувязі таксама дзейнічаў тэлепорт, што аказваў праз спадарожнік паслугі тэлевяшчаньня і сувязі. Вяшчаньне і разьмеркаваньне спадарожнікавых тэлеканалаў ажыцьцяўлялі праз антэну A4 (Ku-11м) К’ю-дыяпазону, што працавала ў Эўрапейскім промні. Абсталяваньне дазваляла кадаваць, мультыплексаваць і мадуляваць спадарожнікавы тэлесыгнал. Праз антэну магчыма перадаваць да 34 тэлеканалаў і 10 радыёпраграмаў. Сеткі спадарожнікавай сувязі стваралі праз 3 галоўныя зямныя станцыі:

• A2 (K-9м) у Эўрапейскім промні — да 50 тэрміналаў;
• A5 (С-11м) у Глябальным промні — да 50 тэрміналаў (да 512 кілябіт/сэк да абанэнта і 384 Кбіт/сэк ад абанэнта);
• A6 (Ku-9м) у Эўрапейскім промні — да 500 тэрміналаў (да 4 Мбіт/сэк ад абанэнта і 1 Мбіт/сэк ад абанэнта)^[4].

Паслугі

Тэлепорт «Белінтэрсат» аказваў 6 відаў паслуг праз спадарожнік:

• пабудова разьмеркаваных карпаратыўных сетак сувязі з выкарыстаньнем стандарту 256-разраднага прасунутага шыфраваньня (СПШ, анг. AES) — для аддзяленьняў прадпрыемства ў некалькіх частках сьвету, прадстаўніцтваў і консульскіх установаў, сеткі пунктаў абслугоўваньня;
• стварэньне запасных наземных каналаў сувязі — для прадухіленьня перагрузкі праз усплёск абсягу трафіка прапануецца дзяржаўным ведамствам, банкам і прадпрыемствам сотавай сувязі;
• арэнда спадарожнікавай ёмістасьці — 1) на запыт перасовачнай вяшчальнай станцыі (ПВС) для перадачы гульні, канцэрту і навіны, 2) пастаянны доступ ад 1 месяца да паласы частасьцяў на спадарожніку для ведамаснай сеткі і мультымэдыйнага вяшчаньня;
• апэратыўнае выкарыстаньне — для перадачы патокаў зьвестак і відэатрансьляцыі;
• прамая трансьляцыя ў цяперашнім часе гульні і канцэрту;
• перадача і распаўсюд лічбавага радыёвяшчаньня і тэлебачаньня, у тым ліку мабільнага, у звычайным і высокім разрозьненьні, у тым ліку са студыі па оптавалаконным канале^[5].

Глядзіце таксама

• БелКА
• БКА