Віціла

Вітыла (Вітэль, Вітуль) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Witila
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Wito + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Вітэль, Вітуль
Вытворныя формы	Відул
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Віціла»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Віціла, Віцела або Вітула (Witila, Witelo, Witulo) — імя германскага паходжаньня^[1][2]. Іменная аснова -віт- (імёны ліцьвінаў Віцень, Віталт, Вітарт; германскія імёны Wittenus, Witolt, Witard) паходзіць ад гоцкага wit 'веда, розум, закон'^[3], старасаксонскага witan 'ведаць' або ад асновы -від-^[4].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Wicilo (Wicelle)^[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Witilo, studens in iure canonico (каля 1250 году)^[6][7]; два чоловеки… Витило (22 чэрвеня 1415 году^[8] паводле выпісу 9 чэрвеня 1614 году)^[9]; cum subditis, servitiis duodecem, videlicet… Gregorio Witel (22 траўня 1425 году^[a])^[10]; пан Ольбрыхтъ Мартиновичъ, и просил в насъ людеи наших шести служебъ, на имя… Богдана, а Петра, а Станка Витыловичов (6 чэрвеня 1506 году)^[11]; człowieki… y Wityłu (15 студзеня 1529 году паводле выпісу 30 студзеня 1723 году)^[12]; kamienica p. Dytrycha Witeła (1690 год)^[13].

Носьбіты

• Вітыла (каля 1220 — каля 1280) — нямецка-польскі навуковец
• Вітыла — калтынянскі чалавек, які ўпамінаецца ў 1415 годзе
• Багдан, Пётар і Станька Вітылавічы — дзісенскія людзі, якія ўпамінаюцца ў 1506 годзе
• Юры Стэфанавіч і Мальхер Урбанавіч Вітэлевічы — расенскія зямяне, якія ўпамінаюцца ў 1599 годзе^[14]

Вітэлі — прыгонныя зь мястэчка Жупранаў, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі^[15].

Вітулевіч (Witulewicz) — прозьвішча, зафіксаванае ў XIX стагодзьдзі ў ваколіцах Сувалкаў^[16].

На гістарычнай Вількаміршчыне існуе вёска Віцелішкі, на гістарычнай Рэчыччыне — Вітлін.

Заўвагі

1. У публікацыі 1932 году адпаведны дакумэнт азначаецца як «падроблены»