Жылічы (Гомельская вобласьць)

Жы́лічы^[1] — вёска ў Брагінскім раёне Гомельскай вобласьці. Жылічы ўваходзяць у склад Малажынскага сельсавету.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Жылічы.

Жылічы
трансьліт. Žyličy
Дата заснаваньня:	перад 1571 годам
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Брагінскі
Сельсавет:	Малажынскі
Насельніцтва:	48 чал. (2019)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2344
Паштовы індэкс:	247642
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	51°42′0″ пн. ш. 30°32′0″ у. д.
Жылічы на мапе Беларусі ± Жылічы Жылічы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

Карона Каралеўства Польскага

У пісьмовых крыніцах найраней Жылічы згаданыя ў падатковым рэестры ад 6 студзеня 1571 году^[a] як сяло воласьці Любецкага замку ў Кіеўскім ваяводзтве Кароны Польскай. Тады ў ім было 3 дымы (×6 — каля 18 жыхароў)^[3].

Надалей Жылічы прысутныя ў люстрацыі старостваў Кіеўскага ваяводзтва 1616 году. Належалі яны да Любецкага староства, якое пажыцьцёва трымаў пан Мікалай Струсь. Агульны пабор з 8 падданых складаў 52 злотых і 4 грошы^[4]. Названая вёска таксама ў люстрацыях 1622 і 1636 гадоў^[5]. У тарыфе падымнага падатку 1628 году пра Жылічы зьвестак няма.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

Герб Радван зьменены роду Юдыцкіх.

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Жылічы – у межах Рэчыцкай акругі Чарнігаўскага намесьніцтва (губэрні), з 1796 г. у складзе тэрытарыяльна ўпарадкаванага Рэчыцкага павету спачатку Маларасейскай, а з 29 жніўня 1797 г. Менскай губэрні Расейскай імпэрыі^[6]. У крыніцы, заснаванай на зьвестках рэвізіі 1795 году, сказана, што вёска Жылічы ў складзе Лоеўскіх добраў належала генэралу-лейтэнанту польскай службы Юзафу Юдыцкаму^[7].

У парэформавы пэрыяд вёска Жылічы адміністрацыйна належала да Дзяражыцкай воласьці.

Згодна зь перапісам 1897 году ў Жылічах — 50 двароў, 284 жыхары^[2]. На 1909 год у вёсцы налічвалася 70 двароў, 514 жыхароў^[8].

Найноўшы час

9 лютага 1918 годe, яшчэ да падпісанmня Берасьцейскага міру з бальшавіцкай Расеяй (3 сакавіка), Нямеччына перадала паўднёвую частку Беларусі Украінскай Народнай Рэспубліцы. У адказ на гэта, 9 сакавіка Другой Устаўной граматай тэрыторыя абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. Жылічы ў складзе Дзяражыцкай воласьці Рэчыцкага павету, аднак, апынуліся ў часова створанай 15 чэрвеня Палескай губэрні з цэнтрам у Рэчыцы, з кастрычніка — у Мазыры. З 18 траўня тут дзейнічала «варта Украінскай Дзяржавы» гэтмана Паўла Скарападзкага^[9].

1 студзеня 1919, згодна з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі Рэчыцкі павет увайшоў у склад Сацыялістычнай Савецкай Рэспублікі Беларусі, але 16 студзеня разам зь іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі быў далучаны да РСФСР

Насельніцтва

• 1999 год — 120 чалавек
• 1 студзеня 2006 году — 83 чалавекі (зь якіх 14 ва ўзросьце да 16 гадоў, 15 — у працаздольным і 54 — старэйшым за працаздольны), 46 гаспадарак
• 2010 год — 68 чалавек
• 2019 год — 29 двароў, 48 жыхароў^[10]

Заўвагі

1. Не з XVIII ст., як пісаў С. В. Марцэлеў^[2]