Клецкі раён

Кле́цкі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на паўднёвым захадзе Менскай вобласьці Беларусі. Плошча раёну складае 1 тыс. км². Насельніцтва на 2018 год — 27 323 чалавекі^[2]. Адміністрацыйны цэнтар — места Клецак.

Клецкі раён лац. Klecki rajon
Герб	Сьцяг
Агульныя зьвесткі
Краіна	Беларусь
Статус	раён Беларусі
Уваходзіць у	Менская вобласьць
Адміністрацыйны цэнтар	Клецак
Дата ўтварэньня	15 студзеня 1940
Кіраўнік	Анатоль Ладыга[d][1]
Насельніцтва (2018)	27 323[2]
Шчыльнасьць	28 чал./км²
Плошча	974,12[3] км²
Вышыня па-над узр. м.  · сярэдняя вышыня	168 м[4]
Месцазнаходжаньне Клецкага раёну
Мэдыя-зьвесткі
Часавы пас	UTC +3
Тэлефонны код	+375-17-93
Паштовыя індэксы	222 5хх, 222 6хх
Афіцыйны сайт
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Геаграфічнае становішча

Мяжуе з Ганцавіцкім і Ляхавіцкім раёнамі Берасьцейскай вобласьці, Нясьвіскім, Капыльскім і Салігорскім раёнамі Менскай вобласьці.

Рэльеф і карысныя выкапні

Паўночную частку раёну займае Капыльская града, цэнтральную — Клецкая раўніна, паўднёвая — разьмяшчаецца ў межах Прыпяцкага Палесься. Пераважаюць вышыні 150—180 м, максымальная вышыня 232 м (на поўнач ад вёскі Ліскава).

Клімат і расьліннасьць

Клімат умерана кантынэнтальны. Сярэдняя тэмпэратура студзеня -6,3 °С, ліпеня 17,8 °С. Сярэдняя колькасьць ападкаў складае 670 мм. Вэгетацыйны пэрыяд — 192 дні.

Лясы (25% тэрыторыі) пераважна іглічныя і бярозавыя.

Гідраграфія

Рака Лань з прытокамі Начай, Цапрай. На мяжы з Капыльскім раёнам рака Морач і Чырвонаслабадзкое вадасховішча, на поўдні вадасховішча Лактышы.

Гаспадарчая дзейнасьць

Сельская гаспадарка спэцыялізуецца на мяса-малочнай жывёлагадоўлі, сьвінагадоўлі, вырошчваньні буракоў; таксама вырошчваюць зерневыя і кармавыя культуры, бульбу, гародніну.

Прадпрыемствы харчовай, радыёэлектроннай, мэблевай прамысловасьці.

Па тэрыторыі раёну праходзіць чыгунка Асіпавічы — Баранавічы, аўтамабільныя дарогі Слуцак — Івацэвічы, Нясьвіж — Лунінец і іншыя.

Насельніцтва

• XXI стагодзьдзе: 2009 год — 32 302 чалавекі^[5] (перапіс); 2015 год — 29 022 чалавекі^[6]; 2016 год — 28 247 чалавек^[7]; 2017 год — 27 746 чалавек^[8]; 2018 год — 27 323 чалавекі^[2]

Турыстычная інфармацыя

Захаваліся помнікі архітэктуры й садова-паркавага мастацтва: Сьвята-Ўсьпенская царква (1863) у в. Бабічы, Сьвята-Петра-Паўлаўская царква (1891), брама-званіца (1788), галубятня і капліца (1809) у в. Галынка, вятрак (пачатак XIX ст.), сядзіба (канец XIX ст. — пачатак XX ст.) у в. Даматканавічы, Сьвята-Пакроўская царква (1801) у в. Ёдчыцы, Сьвята-Дыянісаўская царква (2-я палова XIX ст.) у в. Заастравечча, касьцёл з кляштарам дамініканцаў (XVII ст.) і царква (канец XIX ст.) у месьце Клецак, палацава-паркавы комплекс (ХІХ ст.) у в. Радзівілімонты (в. Чырвоная Зорка), царква (пачатак XIX ст.) у в. Межная Слабада, касьцёл Узьнясеньня Крыжа Панскага (пачатак XX ст.) у в. Нагорнае, будынак паштовай станцыі (1-я палова XIX ст.) у в. Сіняўка, Сьвята-Багародзіцкая царква (1911) у в. Салаўі, сядзіба (1901) у в. Стралкова, Сьвята-Яна-Прадцечанская царква (пачатак XIX ст.) і сядзібна-паркавы ансамбль (2-я палова XIX ст.) у в. Туча, вятрак (канец XIX ст. — пачатак XX ст.) у в. Шайкі, сядзіба (1772) у в. Янавічы.

Войска

Ад кастрычніка 2003 году на захадзе Клецкага раёну пад Азярэччам (Галынкаўскі сельсавет) дзейнічаў радыётэхнічны вузел «Баранавічы» сыстэмы папярэджаньня пра ракетны напад, які ў Міністэрства абароны Беларусі арандавала Міністэрства абароны Расеі.

Асобы

• Ева Фялінская (1793—1859) — удзельніца нацыянальна-вызваленчага руху Беларусі, пісьменьніца
• Марыя Багушэвіч (1865—1887) — рэвалюцыянэрка