Отар

О́тар^[1] — вёска ў Беларусі, на рацэ Сажы. Цэнтар сельсавету Чачэрскага раёну Гомельскай вобласьці. Насельніцтва на 2004 год — 382 чалавекі. Знаходзіцца за 5 км на поўнач ад места Чачэрску; за 42 км ад чыгуначнай станцыі Буда-Кашалёўская (лінія Гомель — Жлобін), за 70 км ад Гомля, каля аўтамабільнай дарогі Карма — Чачэрск.

Отар лац. Otar
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Чачэрскі
Сельсавет:	Аторскі
Насельніцтва:	▲413 чал. (2019)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2332
СААТА:	3256812066
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	52°57′16″ пн. ш. 30°54′47″ у. д.
Отар на мапе Беларусі ± Отар Отар

Назва

Асноўныя артыкулы: Ота і Гір

Отар (Otar, Othar) — імя германскага паходжаньня^[2].

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню Отар упамінаецца ў XV стагодзьдзі як паселішча ў Рэчыцкім павеце Менскага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага. У 1473 годзе яго перадалі ў валоданьне Ф. Глебавічу. 16 сакавіка 1645 году кароль і вялікі князь Уладзіслаў Ваза перадаў вёску ў пажыцьцёвае валоданьне Крыштапу Газьдзельскаму і ягонай жонцы Эве «з усімі прыналежнымі да яе угодзьдзямі»^[3]. Паводле інвэнтару 1704 году, тут было 2 дымы, а ў 1726 годзе — 7 дымоў, цэнтар Отарскага войтаўства Чачэрскага староства. Паводле вопісу Чачэрскага старосты 1765 году — 21 дым.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772 год) Отар апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі. З 1876 году працавала цагельня, з 1880 году — хлебазапасны магазын. Апроч земляробства, значную частку заняткаў жыхароў займала рыбная лоўля. Паводле перапісу 1897 году, 49 двароў, працавалі школа, млын і 2 ветракі. На 1909 год — 67 двароў, 456 дзесяцін зямлі, у Чачэрскай воласьці Рагачоўскага павету Магілёўскай губэрні.

Найноўшы час

З 1921 году працавала хата-чытальня. На 1926 год — 92 двары, паштовы пункт, пачатковая школа. З 8 сьнежня 1926 да 16 ліпеня 1954 — цэнтар Аторскага сельсавету Чачэрскага раёну Гомельскай (да 26 ліпеня 1930 году) акругі, з 20 лютага 1938 году Гомельскай вобласьці. У 1930 годзе савецкія ўлады стварылі калгас імя А. Г. Чарвякова, працаваў вятрак.

У часе Другой сусьветнай вайне на франтох і ў партызанскім змаганьні загінулі 469 чалавек зь вёсак калгасу «50 гадоў БССР», памяць пра іх увекавечваюць курган і 2 стэлы з імёнамі загінулых, пастаўленыя ў 1975 годзе за 1,5 км на захад ад вёскі. Паводле перапісу 1959 году, цэнтар калгасу «50 гадоў БССР».

На 2004 год — 137 гаспадарак. 11 чэрвеня 2009 году цэнтар Чачэрскага сельавету перанесьлі з Чачэрску ў вёску Отар^[4]. 1 сьнежня 2009 году сельсавет, у які ўваходзіць вёска, перайменавалі з Чачэрскага ў Аторскі^[5].

Насельніцтва

Дэмаграфія

• XIX стагодзьдзе: 1897 год — 350 чалавек (паводле перапісу)
• XX стагодзьдзе: 1910 год — 419 чалавек^[6]; 1926 год — 484 чалавекі; 1959 год — 548 чалавек (паводле перапісу)
• XXI стагодзьдзе: 2004 год — 137 гаспадарак, 382 чалавекі^[7]

Інфраструктура

Працуюць 9-гадовая школа, Дом культуры, бібліятэка, фэльчарска-акушэрскі пункт, дзіцячы сад, пошта, крама.