Солаўе

Со́лаўе^[3] — вёска ў Аршанскім раёне Віцебскай вобласьці. Знаходзіцца за 5 кілямэтраў на поўнач ад Воршы і за 3 кілямэтры на ўсход ад аўтамагістралі Санкт-Пецярбург — Адэса (у межах Беларусі — магістраль М8). Солаўе ўваходзіць у склад Андрэеўшчынскага сельсавету.

Солаўе
трансьліт. Solaŭje
Былая назва:	Салаўёва[1]
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Віцебская
Раён:	Аршанскі
Сельсавет:	Андрэеўшчынскі
Насельніцтва:	22 чал. (2010)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 216
Паштовы індэкс:	211022[2]
Нумарны знак:	2
Геаграфічныя каардынаты:	54°35′32″ пн. ш. 30°30′3″ у. д.
Солаўе на мапе Беларусі ± Солаўе Солаўе
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першае ўпамінаньне 1595 год у складзе маёнтка Селішча Аршанскага павету Віцебскага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага.^[1]

У 18 стагодзьдзі Солаўе ў Дубровенскім графстве, уласнасьць Сапегаў.^[4]

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай 22.07.1773 году Солаўе ў Аршанскай правінцыі Магілёўскай губэрні. З 22.03.1777 па 31.12.1796 у Аршанскім павеце Магілёўскай губэрні (Магілёўскае наместніцтва з 10.01.1778 па 31.12.1796). З 01.12.1796 па 27.02.1802. Аршанскі павет Беларускай губэрні. З 27 лютага 1802 г. Магілёўская губэрня, Аршанскі павет, Высокаўская воласьць. ^[5]

З 1792 году ва уласнасьці Любамірскіх у маёнтку Межаўскі ключ. Побач знаходзілася вёска Малое Солаўе. У 1910 годзе Солаўянскаму сялянскаму таварыству належала ў сяле 523 дзесяціны і ў вёсцы 305 дзесяцін зямлі.^[6]

Найноўшы час

З 14 верасьня 1917 году Магілёўская губэрня ў Заходняй вобласьці Расейскай рэспублікі. Уваходзіла ў склад Беларускай Народнай Рэспублікі, абвешчанай 25 сакавіка 1918, з 1 студзеня 1919 году ў ССРБ, з 27 лютага ў РСФСР. З 11 ліпеня 1919 году Аршанскі павет у Віцебскай губэрні. З сакавіка 1924 году ў БССР і з 17 ліпеня вёска Солаўе – цэнтар Кудаеўскага сельсавету ў Аршанскім раёне, Аршанскай акругі, з 26 ліпеня 1930 году, Аршанскі раён, БССР. У 1934 гаду сяло і вёску аб'ядналі. З 15 студзеня 1938 году Аршанскім раёне, Віцебскай вобласьці. Пад нямецкай акупацыяй з сярэдзіны ліпеня 1941 да 26 чэрвеня 1944 году. З кастрычніка 1943 году ў зоне баявых дзеяньняў. У 1944 годзе ў Солаўе ўтварылі калгас «Ленінскія ўсходы», які ў 1950 годзе далучылі да калгаса «імя Чапаева» з цэнтрам у Міцькаўшчыне.^[7][8][9]

Аграфірма «Штотц Агро-Сэрвіс Міцькаўшчына» запрацавала ў 2003 годзе на зямлі плошчай 3000 га.

Насельніцтва

• XXI стагодзьдзе: 2010 год — 22 чалавекі;
• XX стагодзьдзе: 1910 год — сяло: 58 двароў, 224 мужчыны, 206 жанчын; вёска: 33 двары, 239 мужчын, 209 жанчын;^[6] 1999 год — 45 чалавек;
• XIX стагодзьдзе: 1857 год — 327 чалавек (сяло 197, вёска 130);^[10] 1886 год — сяло: 239 чалавек, 36 двароў;^[11]

Славутасьці

• Царква Сьвятых Канстанціна і Алены. У пачатку XX стагодзьдзя — сьвятар Лаўрэнці Ржэвускі.^{[12] [13] [14]}

Страчаная спадчына

• Царква Сьвятой Тройцы — XVIII ст.^[15][10][4]

У 1857 годзе к царкве былі прыпісаны: сяло Солаўе; вёскі: Вялікая Міцькаўшчына, Засьценак Кудаеўскі, Кудаева, Малая Міцькаўшчына, Пугачова, Селішча, Солаўе, Стражава (Княжа), Хлусава, Чыжоўка, Якубава.^[10]

Асобы

• Леанід Калодзежны (*28.02.1935 Солаўе — †26.12.2003 Ворша) — беларускі пісьменьнік, мастак-афарміцель.