Герута (імя)

Герута (Гірута), Герут (Геруць, Гаруць, Гірут, Гіруць, Геруд, Керут) — жаночае і мужчынскае імёны, а таксама вытворнае ад іх прозьвішча.

Gerutha
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Gero + суфікс з элемэнтам -т- (-t-)
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Герут, Геруць, Гаруць, Гірут, Гіруць, Геруд, Керут
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Ґерута»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Герута^[1] або Герут (Gerutha, Geruthus) — імя германскага паходжаньня^[2], якое зьвязваюць зь імём Гера^[3]. Іменная аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гералт, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gerolt, Geromont, Butger) паходзіць ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'^[4]. Антрапанімічны суфікс-пашыральнік -ут- (-ut-) адзначаецца як у германскіх, так і ў славянскіх мовах^[5].

У Польшчы гістарычна адзначаўся германскі антрапонім Герута (Gieruta)^[6].

У Прусіі бытавала імя Garute / Geruthe^[7]. Апроч таго, у Прусіі шырока бытавала прозьвішча Kerutt^[8].

У Польшчы адзначаюцца прозьвішчы Геруць (Gieruć) і Керуць (Kieruć)^[9].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Blasius Gerudou, Lithuanus (1569 год)^[10]; Gierucie (1744 год)^[11]; Mateusz Giruta (1742 год)^[12]; Piotr Gieruta (1746 год)^[13]; Marianna Geruta (1747 год)^[14]; Andrzej Girut (1748 год)^[15]; Kazimierz Gierutowicz (1812 год)^[16]; Julianna Girutowicz (1834 год)^[17].

Носьбіты

• Герута — легендарная каралева ютаў, маці Амледа
• Ян Венцлававіч Керут — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1572 годзе^[18]

Керут (Kerrutt) — прозьвішча, гістарычна зафіксаванае на тэрыторыі цяперашняй Летувы^[19].

У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся маёнтак Керуцішкі ў Троцкім ваяводзтве^[20].

На гістарычнай Гарадзеншчыне існуе вёска Геруцева, на гістарычнай Ашмяншчыне — Гіруці, на гістарычнай Меншчыне — Гаруцішкі, на гістарычнай Браслаўшчыне дзьве вёскі з назвай Геруцішкі.