Іван Хрыстафоравіч Баграмян

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Баграмян.

Іван Хрыстафоравіч (Аганес Хачатуравіч) Баграмян (арм.: Հովհաննես Խաչատուրի Բաղրամյան; 20 лістапада (2 снежня) 1897, сяло Чардахлы, Елізаветпальская губерня, Расійская імперыя^[4] — 21 верасня 1982, Масква, СССР) — савецкі военачальнік, двойчы Герой Савецкага Саюза, кавалер сямі ордэнаў Леніна, Маршал Савецкага Саюза, член ЦК КПСС.

Іван Хрыстафоравіч Баграмян
Հովհաննես Քրիստափորի Բաղրամյան
Маршал Савецкага Саюза І. Х. Баграмян. Фатаграфія 1960-х гадоў.
Дата нараджэння	20 лістапада (2 снежня) 1897[1] ці 2 снежня 1897(1897-12-02)
Месца нараджэння	Чардахлы[d], Елізаветпальскі павет[d], Елізаветпальская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	21 верасня 1982(1982-09-21)[2][3][…] (84 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Некропаль каля Крамлёўскай сцяны
Альма-матар	Ваенная акадэмія Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі (кастрычнік 1938) Ваенная акадэмія імя М. В. Фрунзэ (чэрвень 1934)
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	Расійская імперыя Арменія  ЗСФСР  СССР
Род войскаў	пяхота і артылерыя[d]
Гады службы	1915—1982
Званне
Камандаваў	16-я армія/11-я гвардзейская армія, 1-ы Прыбалтыйскі фронт, 3-ці Беларускі фронт, Прыбалтыйская ваенная акруга
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна Грамадзянская вайна ў Расіі, Вялікая Айчынная вайна Сардарапацкая бітва
Узнагароды і званні	Ордэн «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» III ступені Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» Медаль «За абарону Кіева» Медаль «За ўзяцце Кёнігсберга» Медаль «За ўмацаванне баявой садружнасці» Медаль «За асваенне цалінных зямель» Медаль «Ветэран Узброеных Сіл СССР» Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі» Юбілейны медаль «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту» Медаль «40 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «У памяць 1500-годдзя Кіева» Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы» Узнагароды замежных дзяржаў: Ордэн Сухэ-Батара Медаль «Кітайска-савецкая дружба» Медаль «30 гадоў Халхін-Гольскай Перамогі Медаль «50 гадоў Мангольскай Народнай Рэвалюцыі» Медаль «30 гадоў Перамогі над мілітарысцкай Японіяй» (Манголія) Медаль «50 гадоў Мангольскай Народнай Арміі» Чэхаславацкі залаты медаль «За ўмацаванне дружбы па зброі»
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Скончыў Ваенную акадэмію РСЧА імя М. В. Фрунзэ (1934), Акадэмію Генеральнага штаба РСЧА (1938).

У расійскай арміі з 1915 г., удзельнік Першай сусветнай вайны. З 1918 г. у арміі Рэспублікі Арменія, удзельнік армяна-турэцкай вайны 1918 г. З 1920 г. у Чырвонай арміі, удзельнік Грамадзянскай вайны.

У Вялікую Айчынную вайну начальнік аператыўнага аддзела — намеснік начальніка, начальнік штаба Паўднёва-Заходняга фронту; з ліпеня 1942 г. камандуючы 16‑й (11‑й гвардзейскай) арміяй Заходняга фронту, з лістапада 1943 г. — войскамі 1‑га Прыбалтыйскага фронту, якія правялі Гарадоцкую аперацыю 1943 г., удзельнічалі ў Беларускай аперацыі 1944 г., Віцебска-Аршанскай аперацыі 1944 г., Полацкай аперацыі 1944 г., Усходне-Прускай аперацыі 1945 г. З красавіка 1945 г. камандуючы войскамі 3‑га Беларускага фронту.

Пасля вайны займаў камандныя пасады ў Савецкай арміі. У 1955—1956 гг. намеснік міністра абароны, у 1958—1968 гг. намеснік міністра абароны — начальнік тылу Узброеных Сіл СССР.

Памяць

• Урна з прахам І. Х. Баграмяна захоўваецца ў Крамлёўскай сцяне.
• У яго гонар названы праспект у Ерэване.
• У 2018 годзе ў г. Гарадок на вуліцы Баграмяна быў адкрыты бюст.