Інстытут культуры (станцыя метро, Мінск)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Інстытут культуры.

Інстытут Культуры (трансліт.: Instytut Kuĺtury) — станцыя Мінскага метрапалітэна. Размешчана на Маскоўскай лініі паміж станцыямі «Плошча Леніна» і «Грушаўка». Была канцавой станцыяй лініі да 7 лістапада 2012 года^[1], найпрацяглейшы час за ўсю гісторыю Мінскага метрапалітэна (28 гадоў). Шостая па загружанасці станцыя метро ў Мінску — у сярэднім ёй карыстаецца 47,4 тыс. чалавек за суткі^[2].

«Інстытут культуры» руск.: Институт культуры
Маскоўская лінія
Мінскі метрапалітэн
Дата адкрыцця	30 чэрвеня 1984
Праектная назва	«Маскоўская»
Раён	Кастрычніцкі
Тып	аднаскляпеністая мелкага залажэння
Колькасць платформаў	1
Тып платформы	астраўная
Форма платформы	прамая
Архітэктары	Віктар Паўлавіч Іўлічаў, Валерый Фёдаравіч Ачайкін, Яўстафій Яўстаф’евіч Леановіч і Карл Іосіфавіч Эпштэйн
Мастакі	В. Чайка[d] і Сцяпан Іванавіч Катовіч
Выхад да вуліц	Маскоўская вуліца Суражская вуліца Магілёўская вуліца Слонімская вуліца Прыгожая вуліца завулак Фабрыцыуса
Пераходы на станцыі	Платформа Інстытут Культуры
Наземны транспарт	А: 4, 6, 32с, 40, 45, 46, 47с, 50с, 53, 73, 100, 101, 111, 163, 191 Тб: 8, 23, 27, 64
Час адкрыцця	5:30
Час закрыцця	1:55
Код станцыі	114
Суседнія станцыі	Плошча Леніна і «Грушаўка»
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Маскоўская лінія
умоўныя абазначэнні
Смаленская Уручча Барысаўскі тракт Усход Маскоўская Парк Чалюскінцаў Акадэмія навук Плошча Якуба Коласа Плошча Перамогі Кастрычніцкая Плошча Леніна Інстытут культуры ЦЧ-1 «Маскоўскае» Грушаўка Міхалова Пятроўшчына Малінаўка Шчомысліца

Гісторыя

Узведзена па праекце архітэктараў В. Іўлічава, В. Ачайкіна, Я. Леановіча, К. Эпштэйна, мастакоў В. Чайкі, С. Катовіча^[3]. Станцыя была адкрыта 26 чэрвеня 1984 года ў складзе першай чаргі мінскага метро. Пры праектаванні станцыю планавалі назваць «Маскоўскай» аднак да моманту адкрыцця Мінскага метро рашэнне было зменена і «Маскоўскай» назвалі станцыю ў процілеглым канцы лініі^[4].

Архітэктура

У аснове архітэктурна-мастацкага афармлення станцыі тэма гісторыі і росквіту культуры Савецкай Беларусі. Перонная зала перакрыта жалезабетонным скляпеннем, падзеленым дэкаратыўнымі тэматычнымі ўстаўкамі з літага шкла. Па восі скляпення размешчаны люстры з хрусталёвага шкла. Для аддзелкі пуцявых сцен і падлогі выкарыстаны паліраваны граніт. Малыя формы і сродкі інфармацыі ўсіх станцый выкананы паводле праекта архітэктараў М. Грыбава, А. Аксёнавай пры ўдзеле У. Сокала^[3].

Мастак-манументаліст В. Чайка на абедзвюх пуцявых сценах выканаў па 12 паясоў з літага жоўтага, аранжавага і чырвонага шкла, якія называюцца «Гісторыя развіцця культуры Беларусі». На іх адлюстраваныя беларускія майстры за працай: ганчары, кавалі, дойліды, ткачы і іншыя.

Пуцявое развіццё і выхады

За станцыяй знаходзіцца адваротны тупік і СЗГ у дэпо «Маскоўскае».

Выхады станцыі вядуць да пасадачных платформаў электрацягнікоў Аршанскага, Брэсцкага і Асіповіцкага кірункаў, галоўнага корпуса Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь і Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтва.

Галерэя

• 
  Свяцільня
• 
  Дэкаратыўныя ўстаўкі на пуцявых сценах
• 
• 
•