xar

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Kurmancî

Bilêvkirin

Zêdetir agahî Tewandina, Zayenda mê ya binavkirî ...

xar m

  1. tebel, şaqûl, morîk, gogên hûr yên bi gelemperî şûşeyî, dîndoq
    (ku bi taybetî zarok pê dilîzin)
    • Tê bîra min di zarokatiya min ya li gundekî Kurdistanê de rojekê keçikeke hevala min di destê xwe de kulmek morîk rijand erdê û got "were em bi xaran bilîzin". — ()

Jê

Bide ber

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Etîmolojiya peyva "Xar" ji Bezê(Bazdanê) tê; bingiha peyvê zaravê soranî ye, Xar=Bez, Xardan=Bazdan, Xarlîz=Lîstika xaran

Werger

xar m

  2. çargav, beza hespan
  4. bez, bazdan, rev
    Me kir xar. ― Em bezîn / revîn.
    • شێرزادی کرە غار بەرەڤ پشیکێ چۆ و پشیکێ کرە غار ژ جھەکی بۆ جھەکی ھەتا چوویە ل پشت دیوارەکی... — ()

Herwiha

Jê

Etîmolojî

Dibe ku ji erebî ( /⁠ẍare⁠/, “êrîş”)

Werger

Hoker

xar

  1. ber bi jêr, Binêre xwar.

Rengdêr 1

xar

  1. Guhartoyeke xwar.

Rengdêr 2

xar

  1. ji xwe çûyî
    Di nav hevokê de bikaranîn:
    Nexweşê we çavê xwe venekir? Na, hîn xar e.

Werger

Remove ads

Konkanî

  1. (erdnîgarî) bajar

Wolofî

  1. (heywan) pez, mî, mih

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads