duplus

Latine

II
Cardinalis:	duo
Ordinalis:	secundus
Adverbium:	bis
Distributivus:	bini
Proportionalis:	duplus
Multiplicativus:	duplex
Collectivus:	binio
I – II – III

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈduplus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: du·plus — morphologica: dupl-us

Nomen adiectivum

dŭpl|us, -a, -um

1. Bis tantus.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	duplus	dupla	duplum	nom.	duplī	duplae	dupla
gen.	duplī	duplae	duplī	gen.	duplōrum	duplārum	duplōrum
dat.	duplō	duplae	duplō	dat.	duplīs	duplīs	duplīs
acc.	duplum	duplam	duplum	acc.	duplōs	duplās	dupla
abl.	duplō	duplā	duplō	abl.	duplīs	duplīs	duplīs
voc.	duple	dupla	duplum	voc.	duplī	duplae	dupla

Dictiones collatae

• duplātiō
• duplex, duplicis, dupliciter
• duplicō, duplicāre
• dupliō
• duplō, duplāre

Dictiones derivatae

• dupla, duplae
• duplum, duplī
• duplāris, duplāre

Translationes

Bis tantus	dilatare ▼

Bis tantus	collabi ▲

Anglice: double (en), twice as large, twice as much (en) Germanice: doppelt (de), doppelt so groß, doppelt so viel (de)

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Deinde quoniam tenentes ordinem numerorum, post unum duo videmus, qui numerus ad unum collatus, duplus invenitur: duplus duorum non consequenter adiungitur, sed interposito ternario quaternarius sequitur, qui duplus est duorum. Et haec ratio per omnes caeteros numeros certissima et incommutabili lege pertenditur, ut post unum, id est post primum omnium numerorum, ipso excepto primus sit qui duplum eius habet; duo enim sequuntur. —De libero arbitrio Augustini ^[1][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

• Mox triangulum aequicrurum habebis, cuius angulus ad basim duplus est reliquo, si B circumfluxum faciat circa A, ubi in peripheria aequalis ipsi BD adcommodetur BE, quod E fluat in A, et habes secundum propositum. —De monade numero et figura Iordani Bruni ^[3][2]

Fontes