Затворена самогласка

Затворена самогласка е вид на самогласен глас во извесни јазици. Карактеристично за предната самогласка е тоа што јазикот се става што е можно поблиску до горниот ѕид на устата без да направи препрека која би ја направила согласка. Понекогаш се нарекуваат и високи самогласки бидејќи јазикот се подига високо при нивната творба.^[1]

Табела на самогласки по МФА
Предни Речиси​предни Средни Речиси​задни Задни Затворени •iy •ɨʉ •ɯu •ɪʏ •ɪ̈ʊ̈ •ʊ •eø •ɘɵ •ɤo •e̞ø̞ ə •ɤ̞o̞ •ɛœ •ɜɞ •ʌɔ •æ ɐ •aɶ •ä •ɑɒ Речиси затворени Полузатворени Средни Полуотворени Речиси отворени Отворени
Самогласките во парови се: незаоблена • заоблена
Помош за МФА • легенда • табела •  табела со звуци • погл.

Во македонскиот јазик, затворени самогласки се и и у.^[1] Според Меѓународната фонетска азбука (МФА), постојат следниве затворени самогласки:

• затворена предна незаоблена самогласка [i] (мак. и)
• затворена предна заоблена самогласка [y]
• затворена средна незаоблена самогласка [ɨ]
• затворена средна заоблена самогласка [ʉ]
• затворена задна незаоблена самогласка [ɯ]
• затворена задна заоблена самогласка [u] (мак. у)

Во контекст на фонологијата на даден јазик, „висока самогласка“ може да биде секоја согласка што е позатворена од средна. За високи може да се сметаат полузатворените, речиси затворените и затворените самогласки.