Отворена самогласка

Отворена самогласка е самогласка чиј звук се создава со јазикот што подалеку од горниот дел на устата. Ваквите самогласки понекогаш се нарекуваат и ниски самогласки поради тоа што јазикот се држи ниско кога се изговараат.^[1] Во македонскиот јазик единствена ниска самогласка е а.^[1] Според Меѓународната фонетска азбука (МФА), постојат следниве отворени самогласки:

• отворена предна незаоблена самогласка [a] (мак. а)
• отворена предна заоблена самогласка [ɶ]^[2]
• отворена средна незаоблена самогласка [ä]
• отворена задна незаоблена самогласка [ɑ]
• отворена задна заоблена самогласка [ɒ]

Табела на самогласки по МФА
Предни Речиси​предни Средни Речиси​задни Задни Затворени •iy •ɨʉ •ɯu •ɪʏ •ɪ̈ʊ̈ •ʊ •eø •ɘɵ •ɤo •e̞ø̞ ə •ɤ̞o̞ •ɛœ •ɜɞ •ʌɔ •æ ɐ •aɶ •ä •ɑɒ Речиси затворени Полузатворени Средни Полуотворени Речиси отворени Отворени
Самогласките во парови се: незаоблена • заоблена
Помош за МФА • легенда • табела •  табела со звуци • погл.

Во контекст на фонологијата на извесен јазик, ниска самогласка е секоја самогласка што е поотворена од средна. Ова значи дека полуотворените, речиси отворените и отворените самогласки можат групно да се сметаат за ниски самогласки.

Отворените самогласки се среќаваат во речиси сите јазици (исклучок е арапахо).