Предна самогласка

Предна самогласка е вид на самогласен глас во извесни јазици. Карактеристично за предната самогласка е тоа што јазикот се става што е можно понапред во устата без да направи препрека која би ја направила согласка. Понекогаш се нарекуваат и светли самогласки бидејќи оддаваат впечаток како да звучат посветло од задните.^[1]

Табела на самогласки по МФА
Предни Речиси​предни Средни Речиси​задни Задни Затворени •iy •ɨʉ •ɯu •ɪʏ •ɪ̈ʊ̈ •ʊ •eø •ɘɵ •ɤo •e̞ø̞ ə •ɤ̞o̞ •ɛœ •ɜɞ •ʌɔ •æ ɐ •aɶ •ä •ɑɒ Речиси затворени Полузатворени Средни Полуотворени Речиси отворени Отворени
Самогласките во парови се: незаоблена • заоблена
Помош за МФА • легенда • табела •  табела со звуци • погл.

Во македонскиот јазик, предни самогласки се а, е и и.^[2][3] Според Меѓународната фонетска азбука (МФА), постојат следниве предни самогласки:

• затворена предна незаоблена самогласка [i] (мак. и)
• затворена предна заоблена самогласка [y]
• полузатворена предна незаоблена самогласка [e]
• полузатворена предна заоблена самогласка [ø]
• полуотворена предна незаоблена самогласка [ɛ] (мак. е)
• полуотворена предна заоблена самогласка [œ]
• речиси отворена предна незаоблена самогласка [æ]
• отворена предна незаоблена самогласка [a]
• отворена предна заоблена самогласка [ɶ]