Критериум ди Дофине 2015
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Критериум ди Дофине 2015 — 67. издание на велосипедската етапна трка Критериум ди Дофине. Се одржала од 7 до 14 јуни и била шеснаесетта трка во сезоната на Светската турнеја.[1][2]
Трката била освоена од Крис Фрум, кој стигнал до втора победа на трката.
Remove ads
Екипи
Бидејќи Критериум ди Дофине е настан од Светската турнеја, сите седумнаесет UCI World Tour екипи биле автоматски поканети и се обврзани да учествуваат. На четири други екипи им биле доделени специјални покани за трката и со тоа била создадена главната група од 21 екипа.
Екипи во Светската турнеја биле:
Екипи кои добиле специјални покани биле:
Remove ads
Преглед
Remove ads
Етапи
Етапа 1
- 7 јуни 2015 — Ужин до Албервил, 132 км
Етапа 2
- 8 јуни 2015 — Ле Бурже ду Лак до Вијар ле Домб, 173 км
Етапа 3
- 9 јуни 2015 — Роан до Монтањи, 24,5 км (екипен хронометар)
Етапа 4
- 10 јуни 2015 — Анерон до Систерон, 228 км
Етапа 5
- 11 јуни 2015 — Дињ ле Бен до Пра Луп, 161 км
Етапа 6
- 12 јуни 2015 — Сен Боне ан Шансор до Вијар де Ланс, 183 км
Етапа 7
- 13 јуни 2015 — Монмелијан до Сен Жерве ле Бен, 155 км
Етапа 8
- 14 јуни 2015 — Сен Жерве ле Бен до Модан, 156,5 км
Remove ads
Поредок
На Критериум ди Дофине 2015 биле доделени четири различни маички. За генералниот пласман, пресметуван преку завршното време на секој велосипедист на секоја етапа, предводникот ја добивал жолтата маичка со сина лента.[3] Овој пласман бил сметан за најважен на Критериум ди Дофине 2014 и победникот на овој пласман бил сметан за победник на трката.
Дополнително, постоел бодовен пласман наградуван со зелена маичка.[3] За бодовниот пласман, велосипедистите добивале бодови за завршување во првите десет на етапа. На сите етапи, победата носела 15 бода, второто место носело 12 бода, третото 10, четвртото 8, петтото 6 и еден помалку за секое место надолу сè до еден бод за 10. место. Бодови за овој пласман можеле да се добијат и на секој од средните спринтови; овие бодови биле доделувани на секој од тројцата најбрзи возачи низ целта и тоа 5 бода за првиот, 3 за вториот и 1 за третиот.[3]
Постоел и планински пласман, кој бил наградуван со бело-црвена точкеста маичка.[3] За планинскиот пласман, бодови се добивале на врвот на некое искачување, доколку стигнеш пред другите велосипедисти. Секое искачување било категоризирано како екстра, прва, втора, трета или четврта категорија, а повеќе бодови носеле повисоките категории. Искачувањата од екстра категорија носеле најмногу бода, 20 за првиот возач преку врвот; првите десет возачи на искачувањата од екстра категорија добивале бодови за планинскиот пласман, првите осум за оние од прва категорија и првите шест за оние од втора категорија.[3] Помалку бодови се добивале на помалите искачувања, обележани со трета или четврта категорија.[3]
Четвртата маичка го претставувала пласманот за млад возач, наградуван со бела маичка.[3] Пласманот бил пресметуван на истиот начин како генералниот пласман, но тука се натпреварувале само возачите родени по 1 јануари 1990. Постоел и екипен пласман, каде се пресметувале времињата на најдобрите тројца велосипедисти од секоја екипа на секоја етапа; водечката екипа на крајот на екипата била онаа со најмало вкупно време.[3]
Remove ads
Наводи
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads