4 Dywizja Piechoty (II RP)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
4 Dywizja Piechoty (4 DP) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.
Ten artykuł dotyczy 4 Dywizji Piechoty okresu II RP. Zobacz też: 4 Dywizja Piechoty – inne dywizje piechoty o numerze 4. |
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie | |||
Rozformowanie | |||
Nazwa wyróżniająca |
Toruńska[uwaga 1] | ||
Tradycje | |||
Rodowód |
Grupa Operacyjnej gen. Franciszka Aleksandrowicza | ||
Kontynuacja |
26 Dywizja Piechoty[uwaga 2] | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy | |||
Ostatni |
płk Tadeusz Lubicz-Niezabitowski | ||
Działania zbrojne | |||
wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Murową (19 i 28 V 1920) bitwa pod Chodorowem (19 VIII–9 IX 1920) bitwa nad Niemnem (20–26 IX 1920) kampania wrześniowa bitwa o Pomorze (1–3 IX 1939) bitwa pod Mełnem (1–3 IX 1939) bitwa nad Bzurą (9–18 IX 1939) natarcie na Skierniewice (14 IX 1939) | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość |
3 Armia (wyprawa kijowska) | ||
|
16 kwietnia 1919 na froncie w Galicji została sformowana 4 Dywizja Piechoty. Dowództwo dywizji utworzono ze sztabu Grupy Operacyjnej gen. Franciszka Aleksandrowicza. W okresie walk o granice walczyła na froncie polsko-ukraińskim, w wojnie polsko-bolszewickiej i w konflikcie polsko-litewskim.
Po wojnie, w listopadzie 1921 zakończono reorganizację armii polskiej. 10, 18 i 37 pułki piechoty wyłączono ze składu 4 DP i przeniesiono do nowej 26 Dywizji Piechoty. Dawny sztab 4 Dywizji przemianowano na sztab 26 DP. W skład „nowej” 4 Dywizji Piechoty weszły: 14, 63 i 67 pułki piechoty oraz 4 pułk artylerii polowej. Sztab sformowano od nowa. Nowa dywizja rozlokowała się na Kujawach i ziemi chełmińskiej. Dowództwo 4 DP stacjonowało w Toruniu[2].
W czasie kampanii wrześniowej dywizja walczyła w składzie Armii „Pomorze”. Biła się nad Osą i pod Mełnem. Po przejściu na lewy brzeg Wisły, wzięła udział w bitwie nad Bzurą zdobywając Bielawy i Jamno, a następnie broniła się pod Łowiczem[3].