Apeliotes

Apeliotes (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌapɛˈlʲjɔtɛs], AS: [apelʹi ̯otes], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bóg i uosobienie wiatru wschodniego; zob. też Apeliotes w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Apeliotes	Apeliotesowie / Apeliotesi
dopełniacz	Apeliotesa	Apeliotesów
celownik	Apeliotesowi	Apeliotesom
biernik	Apeliotesa	Apeliotesów
narzędnik	Apeliotesem	Apeliotesami
miejscownik	Apeliotesie	Apeliotesach
wołacz	Apeliotesie	Apeliotesowie / Apeliotesi
depr. M. i W. lm: (te) Apeliotesy

przykłady:

(1.1) Apeliotes uosabiał porywisty wiatr, wiejący ze wschodu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Solanus

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bóg

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. Apeliotesowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Ἀπηλιώτης (Apeliotes) < gr. ἀπηλιώτης (apeliotes)

uwagi:

(1.1) por. Solanus; zobacz też: Boreasz • Euros • Kajkias • Lips • Notos • Skiron • Zefir • Indeks:Polski - Mitologia grecka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Apeliotes
• francuski: (1.1) Apéliote m
• łaciński: (1.1) Solanus m
• nowogrecki: (1.1) Απηλιώτης m
• portugalski: (1.1) Apeliotes m
• starogrecki: (1.1) Ἀπηλιώτης m
• włoski: (1.1) Apeliote m

źródła: