Judejczyk

Judejczyk (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Judei

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Judejczyk	Judejczycy
dopełniacz	Judejczyka	Judejczyków
celownik	Judejczykowi	Judejczykom
biernik	Judejczyka	Judejczyków
narzędnik	Judejczykiem	Judejczykami
miejscownik	Judejczyku	Judejczykach
wołacz	Judejczyku	Judejczycy

przykłady:

(1.1) Nabatejczycy wsparli Judejczyków w walce z Samarytanami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Azjata

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Judea ż

forma żeńska Judejka ż

przym. judejski, judzki

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Judea + -czyk < łac. Iudaea < gr. Ἰουδαία (Ioudaíā) < hebr. יהודה (y'hudá)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Judean
• baskijski: (1.1) judeatar
• bułgarski: (1.1) юдей m (ûdei)
• łaciński: (1.1) iudaeus m, Iudaeus m
• nowogrecki: (1.1) Ιουδαίος m
• starogrecki: (1.1) Ἰουδαῖος m (Ioudaîos)
• włoski: (1.1) giudeo m

źródła: