Punijczyk

Punijczyk (język polski)

wymowa:

IPA: [pũˈɲijt͡ʃɨk], AS: [pũńii ̯čyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) w starożytnym Rzymie: mieszkaniec Kartaginy, Kartagińczyk

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Punijczyk	Punijczycy
dopełniacz	Punijczyka	Punijczyków
celownik	Punijczykowi	Punijczykom
biernik	Punijczyka	Punijczyków
narzędnik	Punijczykiem	Punijczykami
miejscownik	Punijczyku	Punijczykach
wołacz	Punijczyku	Punijczycy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Kartagińczyk

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. punicki mrz

przym. punicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Punic

źródła: