bingo

bingo (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲĩŋɡɔ], AS: [bʹĩŋgo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- 

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rodzaj gry hazardowej

(1.2) najwyższy wynik w bingo (1.1)

wykrzyknik

(2.1) okrzyk gracza bingo (1.1) informujący o jego wygranej

(2.2) okrzyk zwycięstwa, wyrażający zadowolenie z czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bingo	binga
dopełniacz	binga	bing
celownik	bingu	bingom
biernik	bingo	binga
narzędnik	bingiem	bingami
miejscownik	bingu	bingach
wołacz	binga	binga

(2.1-2) nieodm.

przykłady:

(1.1) Jak mogłeś roztrwonić całą pensję w bingo? Ty masz nierówno pod sufitem, chłopaku!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bingo; (2.2) bingo
• bułgarski: (1.1) бинго n
• słowacki: (1.1) bingo n; (2.2) bingo

źródła:

bingo (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈbɪŋ.ɡəʊ/, SAMPA: /"biN.g@U/

amer. IPA: /ˈbɪŋ.ɡoʊ/

wymowa amerykańska^ⓘ

wymowa australijska^ⓘ

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) bingo

(1.2) czysty zysk

wykrzyknik

(2.1) proszę bardzo, bingo

odmiana:

(1.1-2) lp bingo; lm bingos

(2.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: