biodro

biodro (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjɔdrɔ], AS: [bʹi ̯odro], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. część ciała, którą stanowią: staw biodrowy, boczna część miednicy i górna zewnętrzna część uda

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biodro	biodra
dopełniacz	biodra	bioder
celownik	biodru	biodrom
biernik	biodro	biodra
narzędnik	biodrem	biodrami
miejscownik	biodrze	biodrach
wołacz	biodro	biodra

przykłady:

(1.1) Po bieganiu bolały mnie kolana i biodra.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) staw biodrowy; gw. (Mazowsze) biedro

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biodrówka ż, bioderko n

przym. biodrowy, biodrzasty

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *bedro

uwagi:

• zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
• zob. też biodro w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) hip
• arabski: (1.1) ورك m (wirk)
• baskijski: (1.1) aldaka
• białoruski: (1.1) клуб m
• chorwacki: (1.1) kuk
• duński: (1.1) hofte w
• esperanto: (1.1) kokso
• francuski: (1.1) hanche
• hiszpański: (1.1) cadera ż
• łaciński: (1.1) coxa ż
• niemiecki: (1.1) Hüfte ż
• norweski (bokmål): (1.1) hofte m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) hoft ż, hofte ż
• nowopruski: (1.1) kulsī ż
• pali: (1.1) kaṭi
• quenya: (1.1) oswë
• ukraiński: (1.1) стегно n (stegno)
• wilamowski: (1.1) łent ż, łend ż
• włoski: (1.1) anca ż, fianco m

źródła:

Hasło „biodro” w: SJP.pl.