buddysta

buddysta (język polski)

wymowa:

IPA: [budˈːɨsta], AS: [bu•dysta], zjawiska fonetyczne: gemin. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. wyznawca buddyzmu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	buddysta	buddyści
dopełniacz	buddysty	buddystów
celownik	buddyście	buddystom
biernik	buddystę	buddystów
narzędnik	buddystą	buddystami
miejscownik	buddyście	buddystach
wołacz	buddysto	buddyści

przykłady:

(1.1) Buddyści i hinduiści wierzą w reinkarnację.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. buddyzm m, Budda m

forma żeńska buddystka ż, buddyjka ż

przym. buddyjski

przysł. buddyjsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Buddhist
• arabski: (1.1) بوذي m
• białoruski: (1.1) будыст m
• birmański: (1.1) ဗုဒ္ဓဘာသာ
• bułgarski: (1.1) будист m
• duński: (1.1) buddhist w
• francuski: (1.1) bouddhiste m
• hiszpański: (1.1) budista m
• niemiecki: (1.1) Buddhist m
• nowogrecki: (1.1) βουδιστής m
• portugalski: (1.1) budista m
• rosyjski: (1.1) буддист m
• słowacki: (1.1) budhista m
• ukraiński: (1.1) буддист m
• węgierski: (1.1) buddhista
• włoski: (1.1) buddista m

źródła: