cudaczek

cudaczek (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zdrobn. od cudak

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cudaczek	cudaczkowie
dopełniacz	cudaczka	cudaczków
celownik	cudaczkowi	cudaczkom
biernik	cudaczka	cudaczków
narzędnik	cudaczkiem	cudaczkami
miejscownik	cudaczku	cudaczkach
wołacz	cudaczku	cudaczkowie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cudak m

przym. cudaczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. cudak + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: cudak

źródła: