czterolatek

czterolatek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌt͡ʃtɛrɔˈlatɛk], AS: [čterolatek], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) chłopiec mający cztery lata

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca cztery lata

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od czterolatka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czterolatek	czterolatki
dopełniacz	czterolatka	czterolatków
celownik	czterolatkowi	czterolatkom
biernik	czterolatka	czterolatków
narzędnik	czterolatkiem	czterolatkami
miejscownik	czterolatku	czterolatkach
wołacz	czterolatku	czterolatki
ndepr. M. i W. lm: (ci) czterolatkowie

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	czterolatek	czterolatki
dopełniacz	czterolatka	czterolatków
celownik	czterolatkowi	czterolatkom
biernik	czterolatka	czterolatki
narzędnik	czterolatkiem	czterolatkami
miejscownik	czterolatku	czterolatkach
wołacz	czterolatku	czterolatki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. czteroletni

rzecz. czterolatka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) kvarjarulo
• niemiecki: (1.1) Vierjähriger m
• szwedzki: (1.1) fyraåring w

źródła: