dunajski

dunajski (język polski)

wymowa:

IPA: [dũˈnajsʲci], AS: [dũnai ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z rzeką Dunaj

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dunajski		dunajska	dunajskie	dunajscy	dunajskie
dopełniacz	dunajskiego		dunajskiej	dunajskiego	dunajskich
celownik	dunajskiemu		dunajskiej	dunajskiemu	dunajskim
biernik	dunajskiego	dunajski	dunajską	dunajskie	dunajskich	dunajskie
narzędnik	dunajskim		dunajską	dunajskim	dunajskimi
miejscownik	dunajskim		dunajskiej	dunajskim	dunajskich
wołacz	dunajski		dunajska	dunajskie	dunajscy	dunajskie

przykłady:

(1.1) I wnet porwał ją dunajski prąd i szybko zniknęła za horyzont.

składnia:

kolokacje:

(1.1) naddunajski • przeddunajski • zadunajski • Flotylla Dunajska • koń dunajski • minóg dunajski • rasa dunajska • rozdepka dunajska • Szwab dunajski • dunajskoszwabski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) naddunajski

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dunaj m

przym. naddunajski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Danubian
• białoruski: (1.1) дунайскі
• czeski: (1.1) dunajský
• francuski: (1.1) danubien
• hiszpański: (1.1) danubiano
• łaciński: (1.1) danubialis
• rosyjski: (1.1) дунайский
• słowacki: (1.1) dunajský
• słoweński: (1.1) dunajski
• ukraiński: (1.1) дунайський
• włoski: (1.1) danubiano

źródła: