endek

endek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɛ̃ndɛk], AS: [ẽndek], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. polityk lub zwolennik partii Narodowa Demokracja

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	endek	endecy
dopełniacz	endeka	endeków
celownik	endekowi	endekom
biernik	endeka	endeków
narzędnik	endekiem	endekami
miejscownik	endeku	endekach
wołacz	endeku	endecy

przykłady:

(1.1) Od przewrotu majowego endecy tracili na znaczeniu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) narodowiec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. endecja ż, ND n, endeckość ż

forma żeńska endeczka ż

przym. endecki, endekoidalny, proendecki, antyendecki

przysł. endecko

skr. ND

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. ND akronim od „Narodowa Demokracja” (por. endecja); koniec XIX w.

uwagi:

(1.1) zob. też Narodowa Demokracja w Wikipedii

tłumaczenia:

źródła: