esperancki

esperancki (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛspɛˈrãnt͡sʲci], AS: [esperãncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) jęz. dotyczący esperanta

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	esperancki		esperancka	esperanckie	esperanccy	esperanckie
dopełniacz	esperanckiego		esperanckiej	esperanckiego	esperanckich
celownik	esperanckiemu		esperanckiej	esperanckiemu	esperanckim
biernik	esperanckiego	esperancki	esperancką	esperanckie	esperanckich	esperanckie
narzędnik	esperanckim		esperancką	esperanckim	esperanckimi
miejscownik	esperanckim		esperanckiej	esperanckim	esperanckich
wołacz	esperancki		esperancka	esperanckie	esperanccy	esperanckie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Moja klawiatura nie zawiera esperanckich liter.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. esperanto n, esperantysta m, esperantystka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Esperantist
• bułgarski: (1.1) есперантски
• czeski: (1.1) esperantský
• esperanto: (1.1) esperanta
• interlingua: (1.1) esperantistic
• rosyjski: (1.1) эсперантский
• słowacki: (1.1) esperantský, esperantistický
• ukraiński: (1.1) есперантський
• węgierski: (1.1) eszperantó
• włoski: (1.1) esperantista

źródła: