fiza

fiza (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfʲiza], AS: [fʹiza], zjawiska fonetyczne: zmięk. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. uczn. eduk. fizyka (przedmiot)

(1.2) pot. środ. uczn. lekcja fizyki

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	fiza
dopełniacz	fizy
celownik	fizie
biernik	fizę
narzędnik	fizą
miejscownik	fizie
wołacz	fizo

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fiza	fizy
dopełniacz	fizy	fiz
celownik	fizie	fizom
biernik	fizę	fizy
narzędnik	fizą	fizami
miejscownik	fizie	fizach
wołacz	fizo	fizy

przykłady:

(1.1) Dostałam pałę z fizy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) fizyka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1-2) por. angol • anglik • biola • fiza • francuz • gegra • hista • niemiec • matma • polak • ruski • rela

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: fizyka

źródła:

fiza (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈfi.θa]

IPA: [ˈfi.sa] (dialekty z utożsamieniem s-z)

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od fizar

(1.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od fizar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: