florencki

florencki (język polski)

wymowa:

IPA: [flɔˈrɛ̃nt͡sʲci], AS: [florẽncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Florencją, dotyczący Florencji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	florencki		florencka	florenckie	florenccy	florenckie
dopełniacz	florenckiego		florenckiej	florenckiego	florenckich
celownik	florenckiemu		florenckiej	florenckiemu	florenckim
biernik	florenckiego	florencki	florencką	florenckie	florenckich	florenckie
narzędnik	florenckim		florencką	florenckim	florenckimi
miejscownik	florenckim		florenckiej	florenckim	florenckich
wołacz	florencki		florencka	florenckie	florenccy	florenckie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W jednym z florenckich kościołów zobaczyć można tablicę nagrobną ukochanej Słowackiego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) sobór florencki • katedra / mozaika florencka • Akademia Florencka

synonimy:

(1.1) florentyński

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Florencja ż, florentczyk mos, florentynka ż, floren m, Florentynka ż, Florentyńczyk mos, florentyńczyk mos

przym. florentyński

przysł. po florencku

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. Florencja + -ski < łac. Florentia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Florentine
• białoruski: (1.1) фларэнтыйскі
• bułgarski: (1.1) флорентински
• chorwacki: (1.1) firentinski
• czeski: (1.1) florentský
• hiszpański: (1.1) florentino
• niemiecki: (1.1) florentinisch
• rosyjski: (1.1) флорентийский, флорентинский
• słowacki: (1.1) florentský
• słoweński: (1.1) firenški, florentinski
• ukraiński: (1.1) флорентійський
• węgierski: (1.1) firenzei
• włoski: (1.1) fiorentino

źródła: