halabardnik

halabardnik (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. wojsk. pieszy żołnierz, względnie strażnik albo gwardzista, uzbrojony w halabardę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	halabardnik	halabardnicy
dopełniacz	halabardnika	halabardników
celownik	halabardnikowi	halabardnikom
biernik	halabardnika	halabardników
narzędnik	halabardnikiem	halabardnikami
miejscownik	halabardniku	halabardnikach
wołacz	halabardniku	halabardnicy
depr. M. i W. lm: (te) halabardniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) halabardzista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. halabarda ż, halabardzista mos

przym. halabardniczy, halabardowy, halabardny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) halberdier
• baskijski: (1.1) alabardari
• białoruski: (1.1) алебарднік m
• esperanto: (1.1) halebardisto
• francuski: (1.1) hallebardier m
• hiszpański: (1.1) alabardero m
• kataloński: (1.1) alabarder m
• niemiecki: (1.1) Hellebardier m, Hellebardist m, Hellebardenträger m
• portugalski: (1.1) alabardeiro m
• rosyjski: (1.1) алебардщик m
• słowacki: (1.1) halapartník m
• węgierski: (1.1) alabárdos
• włoski: (1.1) alabardiere m

źródła: