hrom

hrom (język czeski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) grom, piorun

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hrom	hromy
dopełniacz	hromu	hromů
celownik	hromu	hromům
biernik	hrom	hromy
wołacz	hrome	hromy
miejscownik	hromu	hromech
narzędnik	hromem	hromy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hromnice ż, Hromnice ż lm, hromnička ż, hromice ż, hromička ż

przym. hromový, hromniční, hromničný, hromiční, hromičný

związki frazeologiczne:

jako hrom z čistého nebe → jak grom z jasnego nieba

etymologia:

uwagi:

źródła: