grom

Podobna pisownia: groom

grom (język polski)

wymowa:

IPA: [ɡrɔ̃m], AS: [grõm], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. piorun

(1.2) książk. zwykle w lm ostre, gniewne napomnienie

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. rozk. od: gromić

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) C. lm od: gra

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	grom	gromy
dopełniacz	gromu	gromów
celownik	gromowi	gromom
biernik	grom	gromy
narzędnik	gromem	gromami
miejscownik	gromie	gromach
wołacz	gromie	gromy

(2.1) zob. gromić

(3.1) zob. gra

przykłady:

(1.1) Gromowi często towarzyszy błyskawica i grzmot.

(1.2) W starszych klasach belfer ciskał gromy z byle powodu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) huk gromu • grom bije / uderza

(1.2) gromy oburzenia / potępienia • ciskać / miotać gromy

synonimy:

(1.1) piorun

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zjawisko

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gromnica ż, Gromniczna ż

czas. gromić ndk., rozgromić dk.

przym. gromniczny

związki frazeologiczne:

od groma • jak grom z jasnego nieba • rzucać gromy • gromy posypały się na czyjąś głowę • niech go gromy biją • niech go jasny grom trzaśnie

etymologia:

prasł. *gromъ

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) thunder
• białoruski: (1.1) гром m
• esperanto: (1.1) tondro
• francuski: (1.1) tonnerre m
• islandzki: (1.1) þruma ż
• jidysz: (1.1) דונער m (duner)
• niemiecki: (1.1) Donner m
• rosyjski: (1.1) гром m
• szwedzki: (1.1) åska w
• ukraiński: (1.1) грім m
• włoski: (1.1) folgore ż

źródła:

grom (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

гром

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) piorun, grom

odmiana:

(1.1) lm gromis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: