koniuszek

koniuszek (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔ̃ˈɲuʃɛk], AS: [kõńušek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. najdalej wysunięty punkt czegoś, sam koniec, czubek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koniuszek	koniuszki
dopełniacz	koniuszka	koniuszków
celownik	koniuszkowi	koniuszkom
biernik	koniuszek	koniuszki
narzędnik	koniuszkiem	koniuszkami
miejscownik	koniuszku	koniuszkach
wołacz	koniuszku	koniuszki

przykłady:

(1.1) Słoik leżał na najwyższej półce i ledwo dosięgnąłem go koniuszkami palców.

składnia:

kolokacje:

(1.1) koniuszek języka • koniuszek ołówka • koniuszki palców

synonimy:

(1.1) czubek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koniec m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• kazachski: (1.1) ұш
• rosyjski: (1.1) кончик m
• włoski: (1.1) punta ż

źródła: