kopytka

kopytka (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔˈpɨtka], AS: [kopytka]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) kulin. kluski z gotowanych ziemniaków i mąki pszennej w kształcie rombów uzyskiwanych przez ukośne cięcie wałków ciasta; zob. też kopytka w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj nijaki, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: kopytko

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	kopytka
dopełniacz	kopytek
celownik	kopytkom
biernik	kopytka
narzędnik	kopytkami
miejscownik	kopytkach
wołacz	kopytka

(2.1) zob. kopytko

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Poznań) szagówki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kopyto n, kopytko n

przym. kopytowy, kopytkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• słowacki: (1.1) šúľance m lm
• włoski: (1.1) gnocchi m lm

źródła: