liktor

liktor (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. rzymski niższy funkcjonariusz państwowy, stanowiący ochronę urzędników; zob. też liktor w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	liktor	liktorzy liktorowie
dopełniacz	liktora	liktorów
celownik	liktorowi	liktorom
biernik	liktora	liktorów
narzędnik	liktorem	liktorami
miejscownik	liktorze	liktorach
wołacz	liktorze	liktorzy liktorowie
depr. M. i W. lm: (te) liktory

przykłady:

(1.1) Na lewym ramieniu liktorzy nosili wiązki rózg z wetkniętymi w nie toporami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) funkcjonariusz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. liktorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. lictor

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lictor
• czeski: (1.1) liktor m
• hiszpański: (1.1) lictor m
• łaciński: (1.1) lictor m
• nowogrecki: (1.1) ραβδούχος m
• rosyjski: (1.1) ликтор m
• słowacki: (1.1) liktor m
• włoski: (1.1) littore m

źródła:

liktor (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. liktor

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	liktor	liktoři
dopełniacz	liktora	liktorů
celownik	liktorovi / liktoru	liktorům
biernik	liktora	liktory
wołacz	liktore	liktoři
miejscownik	liktorovi / liktoru	liktorech
narzędnik	liktorem	liktory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. lictor

uwagi:

źródła: