magnetofon szpulowy

magnetofon szpulowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌmaɡnɛˈtɔfɔ̃n ʃpuˈlɔvɨ], AS: [magnetofõn špulovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. magnetofon wykorzystujący jako nośnik dźwięku taśmę magnetyczną nawiniętą na szpulę; zob. też magnetofon szpulowy w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	magnetofon szpulowy	magnetofony szpulowe
dopełniacz	magnetofonu szpulowego	magnetofonów szpulowym
celownik	magnetofonowi szpulowemu	magnetofonom szpulowym
biernik	magnetofon szpulowy	magnetofony szpulowe
narzędnik	magnetofonem szpulowym	magnetofonami szpulowymi
miejscownik	magnetofonie szpulowym	magnetofonach szpulowych
wołacz	magnetofonie szpulowy	magnetofony szpulowe

przykłady:

(1.1) W magnetofonie szpulowym taśma przewija się z jednej szpuli na drugą, mijając głowicę magnetyczną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. szpulowiec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. magnetofon kasetowy

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) reel-to-reel tape recorder
• duński: (1.1) spolebåndoptager w
• hiszpański: (1.1) magnetófono de bobina abierta m
• nowogrecki: (1.1) μαγνητόφωνο ταινίας n, μαγνητόφωνο μπομπίνας n

źródła: